MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Mad. Nak ve Haf. Taah. San. Tic. Ltd. Şti vekili Avukat ... tarafından, davalı ... Mermer ve Mad. İşlet. Üretim İhr ve Tic. A.Ş aleyhine 31/10/2013 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın reddine dair verilen 25/06/2015 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 30/05/2017 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı şirket vekili Avukat ... ile karşı taraftan davalı şirket vekili Avukat ... geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra taraflara duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, müdahalenin önlenmesi ve tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, açılan davanın reddine karar verilmiş; karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı Maden İşleri Genel Müdürlüğü tarafından davacıya verilen ... ili merkez ilçesi, ... Köyü, ... mevkii dahilinde bulunan, 200610905 sayılı işletme ruhsatı ile sahasının tüm yararlanma hakkının davacı şirkette bulunduğunu, şirkete ait 200610905 sayılı ruhsat sahasında, davalı muhatap tarafından pasa ve toprak döküm alanı olarak kullanılan sahanın davalının haksız eylemi nedeni ile kullanılamadığını herhangi bir madencilik faaliyeti yapılamadığını iddia ederek davalının müdahalesinin önlenmesi ve oluşan zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, üretim yaptığı alanın hemen yanında Orman Genel Müdürlüğü tarafından izni alınmış pasa döküm sahalarının mevcut olduğunu, bu kadar büyük pasa döküm alanlarına sahip davalı firmanın gidip kendisine ait olmayan ve pasa döküm izni bulunmayan bir sahaya kaçak olarak pasa dökmesinin mantığa aykırı olduğunu, kimsenin ruhsatlı arazisine pasa dökmediğini, bu davada davalı bakımından tazminatın hiçbir şartının geçekleşmediğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, aynı sahada çalışan farklı birçok maden şirketinin bulunduğu ve tüm pasayı davalının döktüğünün ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davalının madencilik faaliyetine 2000 yılında başladığı, 24/11/2014 tarihli maden mühendisi, jeoloji mühendisi ve inşaat mühendisinden oluşan üçlü bilirkişi raporunda ise sahanın 2003 yılı ve öncesindeki uydu fotoğraflarında pasa atığının görünmediği söz konusu pasa atığının 2003 yılından sonra atılmaya başlandığı ve günümüze kadar bu hali aldığının belirtildiği, ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi 2013/7 Değişik İş sayılı dosyasında yapılan 01/08/2013 tarihli keşif sonucunda jeoloji mühendisi bilirkişi tarafından düzenlenen 06/08/2013 tarihli raporda; maden sahası üzerindeki mermer bloklar üzerinde davalı şirkete ait damgaların olduğunun belirtildiği, yine mahalde yapılan 03/11/2014 tarihli keşifte dinlenen köy muhtarı tanık ..."ın davalının da alana pasa döktüğü yönünde beyanda bulunduğu anlaşılmaktadır.
Şu halde; davalının söz konusu alana pasa döküp mermer bloklarını bıraktığı ispatlanmış olup durum davacı yararına tazminata hükmedilmesini gerektirir ise de; davacının 13/05/2011 başlangıç-13/05/2021 bitiş tarih ve 200610905 sayılı ruhsatı alırken, yine 29/03/2006 başlangıç-29/03/2016 bitiş tarih ve 18739 sayılı maden ruhsatını 05/09/2008 yılında dava dışı Modülmer Modül Mermer Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketinden devralırken alan üzerindeki pasa yığını ve mermer blokları görerek devraldığı dolayısıyla bu riski de göze aldığı anlaşılmaktadır. Ayrıca, dosya kapsamına göre söz konusu alana davalı dışında başkaca maden şirketleri tarafından da atık bırakıldığı sabittir. Şu durumda; mahkemece davalı tarafın defter ve kayıtları da dosya içine alınarak ve gerekirse mahallinde keşif de yapılmak suretiyle davalı tarafından dökülen pasa miktarı uzman bilirkişi vasıtasıyla tespit edilmelidir. Dökülen pasa miktarının tespitinin ardından bu miktar pasanın alandan kaldırılması için yapılması gerekli harcama bedelinden davacının alanı mevcut haliyle görerek devralması ve yeni ruhsat tesisi ile diğer firmaların da bu parselleri atık bırakma yeri olarak kullanması da birlikte gözetilerek BK/43-44 gereği (TBK/51-52) uygun miktarda indirim yapılarak zarar kapsamının belirlenmesi gerektiği, bu şekilde kesin bir sonuca ulaşılamaması, gerçek zarar miktarının belirlenememesi halinde ise mahkemece BK/42. (TBK/50) maddesi hükmü gözetilerek zararın takdir ve tayini yoluna gidilmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya uygun olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davacı şirket yararına takdir olunan 1.480,00.-TL duruşma avukatık ücretinin davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.