MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetvelindeki sıraya itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı şikayetin kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde şikayet olunan vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Şikayetçi vekili; şikayet olunanın yediemin ücreti alacağı için rehnin paraya çevrilmesi yoluyla takip yoluna başvurduğunu, böylece yediemin ücret alacaklısının alacağı muhafaza masrafı niteliğini kaybettiğini, motorlu taşıtlar vergisinin satışı yapılan aracın aynından doğan bir vergi alacağı olması sebebiyle rehinli alacaklardan önce geldiğini, yine Adalet Bakanlığına ait depo ve garajlarda muhafaza edilen mahcuz mallar için alınacak ücret tarifesi hakkındaki tebliğin 4. maddesi gereği azami yediemin ücret alacağının maksimum 1.380,00 TL olabileceğini ileri sürerek sıra cetveli yapılmasına yer olmadığına dair kararın iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Şikayet olunan vekili; şikayetin reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; eşyanın aynından kaynaklanan vergi alacağı rüçhanlı alacak olup, sıraya tabi olmadığı, MTV nin öncelikle ödenmesi gerektiği gerekçesi ile şikayetin kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, şikayet olunan vekili temyiz etmiştir.
İtiraz, alacağın esas ve miktarına yönelik ise dava yoluyla genel mahkemede (İİK m.142/1), yalnız sıraya ilişkin ise icra mahkemesinde (İİK m.142/son) ileri sürülmelidir. Somut olayda uyuşmazlık bedeli paylaşıma konu aracın muhafaza ücretinin MTV"den önce ödenip ödenmeyeceği ve yediemin ücretinin miktarına ilişkindir. Motorlu Taşıtlar Vergisinin muhafaza masraflarından önce ödenip ödenmeyeceği hususu icra mahkemesinde şikayet yoluyla çözülebilir ise de yediemin ücretinin miktarı yani yediemine ödenen ücretin sıra cetveline ödenen kadar olup olmadığı iddiası genel mahkemelerde yapılacak yargılama sırasında çözümlenebilir. Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre de muhafaza masraflarının tespitinde yedieminin kendi tarifesi değil Adalet Bakanlığınca belirlenen tarifenin uygulanacağına ilişkin bu belirleme genel mahkemelere aittir. Bu nedenle mahkemece HMK"nun 114/1-c, 115/1,2 maddeleri uyarınca dava şartı yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken uyuşmazlığın esasına girilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de, mahkemece, aracın muhafaza edilmemesi halinde MTV alacağının ödenmesi dahi mümkün olamayacağından yediemin alacağının İİK"nın 138/2. fıkrası gereğince tüm alacaklıları ilgilendiren masraf olduğundan, MTV alacağına önceliğinin olduğu, ancak muhafaza için alınacak bu ücretin tespitinde Adalet Bakanlığına ait depo ve garajlarda muhafaza edilen mallar için alınacak ücret tarifesi hakkında tebliğin 3 ve 4. maddeleri nazara alınması gerektiği dikkate alınarak sıra cetveli düzenlenirken yediemin için anılan tarifenin 4. maddesinde belirtilen azami haddi aşmayacak şekilde ücret belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, şikayet olunan vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 27/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.