MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 35. HUKUK DAİRESİ


Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen itirazın iptali ve tahliye davasında verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R AR I
Davacı, davalı kiracı ile aralarında 14/11/2011 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesinin bulunduğunu, 2014 yılı Şubat ayından 2015 yılı Ocak ayına kadar ödenmesi gereken aylık kira bedelinin 3.000 TL, 2015 yılı Ocak ayından sonra ise ödenmesi gereken aylık kira bedelinin 3.500 TL olduğunu, ödenmeyen 61.000 TL kira alacağı için davalı hakkında icra takibine başvurduğunu, davalının itirazı üzerine icra takibinin durduğunu belirterek davalının itirazının iptaline, takibin devamına ve davalının kiralanandan tahliyesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, yazılı kira sözleşmesinde aylık kira bedelinin 300 TL olarak belirlendiğini, herhangi bir artış öngörülmediğini, bu nedenle borcunun bulunmadığını belirterek davanın reddini dilemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, 12/07/2018 tarihinde, davanın kısmen kabulü ile takibin 51.000 TL asıl alacak üzerinden devamına, davalının kiralanandan tahliyesine karar verilmiştir. İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; Hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) HMK"nun 362/1-b maddesinde kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere aynı Kanunun 4 üncü maddesinde gösterilen davalar ile (23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili kararların temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Buna göre taraflar arasındaki uyuşmazlığın niteliği dikkate alındığında HMK m. 362/1-b uyarınca istinaf incelemesi sonucunda verilen tahliye davasına ilişkin hüküm, kesin niteliktedir.
HMK"nun 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, tahliye davasına ilişkin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, itirazın iptali davasına ilişkin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nun 370/1. maddesi uyarınca onanmasına karar vermek gerekmiştir.
3-) İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen 22/11/2016 tarihli kararın Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda 17/05/2017 tarihli hüküm ile HMK 353/1-a/6-b maddesi gereğince istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, yargılamanın eksikler tamamlanarak kaldığı yerden devamı için dosyanın ait olduğu Mahkemeye iadesine karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemelerinin duruşmasız olarak esas hakkındaki istinaf incelemesi yapmaları durumundaki karar verme usulü 6100 Sayılı HMK"nun 353 /1-b-2 ve b-3 maddesinde düzenlenmiş olup yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde veya kararın gerekçesinde hata edilmiş ise düzelterek, yine yargılamada bulunan eksiklikler duruşma yapılmaksızın tamamlanacak nitelikte ise bunların tamamlanmasından sonra yeniden esas hakkında karar verilebilecektir. Buna göre, Bölge Adliye Mahkemesinin ilk derece mahkemesinin 22/11/2016 tarihli kararının istinaf denetimi sonucunda yeniden esas hakkında karar verebilme imkânı bulunmasına rağmen, 17/05/2017 tarihli hüküm ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak dosyanın eksiklikler tamamlanıp yeniden yargılama yapılmak üzere Mahkemesine iadesine karar verilmiş olması hatalı olup bu hüküm eleştirilmekle yetinilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. Bentte açıklanan nedenlerle tahliye davasına ilişkin davalının temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 2. Bentte açıklanan nedenlerle itirazın iptali davasına ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile kararın ONANMASINA, 4.457,30 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 27/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.