MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair İstanbul Anadolu 10. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.07.2017 gün ve 2017/279 Esas, 2017/251 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi,

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler sanık müdafii ve Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın mağdura yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekilinin anılan hükme ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanığın mağdura yönelik çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesinin kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, mağdur ...’a yönelik eylemini gerçekleştirdiği tarihte mağdurun sanıktan ders almadığı için öğretmeni olmaması sebebiyle, sanığın somut olayda eğitici-öğretici vasfının bulunmadığı gözetilmeden 5237 sayılı TCK"nın 103/3-d. maddesinin tatbiki suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 23.10.2017 gün ve 2017/2753 Esas, 2017/2116 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, 29.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.