MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-)Sanık hakkında "2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçundan açılan kamu davasında; sahte fatura kullanmak ve düzenlemek suçlarında suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de, faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, sahteliği iddia edilen faturaların dosya içerisinde bulunmaması ve suça konu sahte faturaları kullandığı iddia olunan ... hakkında düzenlenen 19.09.2012 tarihli 2012-A-2188/21 sayılı vergi suçu raporu incelendiğinde de raporun dizi pusulası kısmında sahte fatura asıllarının olduğunun bildirilmesi karşısında; sahte faturaları kullanan ... hakkında sahte fatura kullanmak suçundan dava açılmış olup olmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde birleştirilmesi, mümkün olmadığı takdirde, dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi ve suça konu fatura asıllarının veya onaylı örneklerinden kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulması, faturaların incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesinden sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-) Kabule göre de;
a-)Suç tarihi son fatura tarihi olan 26.12.2006 tarihi olduğu halde gerekçeli karar başlığına 2006 olarak yazılması,
b-)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.