MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından, ilama dayalı olarak başlatılan icra takibinde; borçlunun, hatalı faiz oranı uygulandığını ileri sürerek gönderilen ödeme muhtıralarının iptali istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece; bilirkişi raporu doğrultusunda şikayetin kabulüne, 08/10/2014 tarihli muhtırada yer alması gereken tutarın 387.334,47 TL olarak belirlenmesine karar verildiği, bu kararın borçlu tarafından temyiz edildiği görülmektedir.
İlamların infaz edilecek kısmı, hüküm bölümü olup, hükmün içeriğinin aynen infazı zorunludur. Gerek icra dairesi ve gerekse sınırlı yetkili icra mahkemesi ilamın infaz edilecek kısmını yorum yolu ile belirleme yetkisine sahip değildir (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 08/10/1997 gün ve 1997/12-517 E.-1997/776 K.; 22/03/2006 gün ve 2006/12-92 E.-2006/85 K.; 25/06/2008 gün ve 2008/12-451 E.-2008/453 K. sayılı ilamları).
Ayrıca ilamda faiz ve faizin başlangıcı konusunda bir hüküm bulunmaması halinde, karar tarihinden itibaren yasal faiz istenebilir. Ancak, hükmün infazı için kesinleşmesi gereken hallerde, faizin, kararın kesinleşme tarihinden itibaren hesaplanması gerekir (İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulunun 24/11/1995 tarih ve 1994/2 Esas-1995/2 Karar sayılı kararı ve aynı karar doğrultusunda verilen HGK"nun 05/04/2000 tarih ve 2000/12–739 Esas-2000/746 Karar sayılı ilamında vurgulandığı üzere).
Somut olayda; hükme esas alınan 16/03/2015 tarihli bilirkişi raporunda ilamın taraflarının tacir ve ihtilafın ticari işletme ile ilgili olduğu, mahkeme kararında ayrıca bir faiz oranı belirtilmediğinden 3095 Sayılı Yasanın 2/2. maddesi gereğince ticari kanuni faiz oranlarının uygulanacağı, ancak alacaklının, bu orandan daha düşük olan reeskont avans faizi uygulanmasını istemesi sebebiyle taleple bağlı kalınarak bu orana göre hesaplama yapıldığı anlaşılmış olup, bilirkişi raporu bu haliyle yukarıdaki ilkelere aykırı olup, hüküm kurmaya elverişli değildir. Bununla birlikte, bozma üzerine verilen ikinci kararda alacak miktar itibariyle düşmüş ise de, ilama bağlanan alacak ilk karar tarihinde muaccel olduğundan, faizin de ilk karar tarihinden (05/11/2008) itibaren hesaplanması gerekirken takip tarihinden (24/03/2009) itibaren hesaplanması isabetsiz ise de, temyiz edenin sıfatına göre bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
O halde, mahkemece, açıklanan ilkelere ve ilama uygun olarak yeniden bilirkişi incelemesi yaptılarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nin 366. ve HUMK’nin 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.