Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama, Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : 1-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu açısından; TCK"nın 179/2, 31/3, 62, 50, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-Taksirle yaralama suçu açısından; TCK"nın 89/1, 89/2-a-b, 31/3, 62, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Taksirle yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminni incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
B-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sürücü belgesi olmayan suçu sürüklenen çocuğun idaresindeki motosiklet ile seyir halindeyken yolda yaya halde temizlik yapan belediye işçisi olan katılana çarparak katılanın yaralanmasına neden olduğu olayda, suça sürüklenen çocuğun taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından ayrı ayrı cezalandırılmasına karar verildiği, TCK"nın 179. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun tehlike suçu olduğu, somut olayda ise yaralanma neticesinin gerçekleşmiş olması nedeniyle zarar suçunun oluştuğu, tehlike suçunun meydana gelen netice ile zarar suçuna dönüşmüş olması nedeniyle trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.