MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen re"sen de temyize tabi hükmün sanık müdafii tarafından duruşmalı temyiz edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle, belirlenen tarihte sanık müdafiin yerinde görülen talebine istinaden duruşmalı yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Sanık tarafından sorgusu sırasında savunma hakkının kısıtlandığına dair herhangi bir iddiada bulunulmadığı gibi temyiz aşamasında da sanık müdafiince bu hususta bir itiraz vaki olmadığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içerğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, annesi ve tanık Melek tarafından oluşturulan CD kaydındaki görüntülerde mağdurenin yalamayı tarif şekli, hakkında düzenlenen doktor raporları ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında sanığın, mağdureye yönelik eylemlerinin organ sokmak suretiyle gerçekleştiği hususunda cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle eylemin zincirleme şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek 6545 sayılı Kanunla değişik TCK"nın 103/1-1. cümle, 103/3, 43. maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine suç vasfınının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları ile duruşmalı inceleme sırasındaki sözlü savunması bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla re"sen de temyize tabi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 04.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.