Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı aleyhine 15/03/2013 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/12/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir. Yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, 01/02/2009 tarihinde iş yapma amacıyla iş yeri kiraladığını, davalının bu iş yerindeki bir kısım mallarına haksız ihtiyati haciz işlemi uyguladığını, sayılı dosyasıyla istihkak davası açtığını, davanın sonucunda kendisinin diğer borçlularla hukuki ve fiili irtibatının olmadığının anlaşıldığını, bu durumda yapılan ihtiyati haczin haksız olduğunun tespit edildiğini, haczedilen malların kullanılmaz hale geldiğini, davalının haksız haciz uygulatması nedeniyle uğradığı zararın tazmini için icra takibi yaptıklarını, davalının icra takibine haksız olarak itiraz ettiğini belirterek itirazın iptali ile davalının % 20"den az olmamak üzere icra inkar tazminatına mahkum edilmesi istemiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Yerel mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava dilekçesi incelendiğinde, davacının haksız olarak haczedilen ve yediemin deposunda muhafaza altına alındıktan sonra kullanılmaz hale gelen menkullere ilişkin talepte bulunduğu anlaşılmaktadır. Davaya konu edilen mahcuzlar 10/03/2009 tarihli haciz tutanağında gösterilmiştir. Davacının talepleri arasında faks cihazı ve klimanın da olduğu anlaşılmaktadır.
Yerel mahkemece alınan ve hükme dayanak yapılan 18.11.2013 tarihli bilirkişi raporunda; muhafaza altına alınan elektronik cihazların tamamının kullanılmaz halde olduğu, maddi değerlerinin kalmadığı, haczedilen mallarının değerinin 3.200,00 TL olduğu belirtilmiş; ancak haciz tutanağında olmasına rağmen faks cihazı ve klimanın zarar kapsamına dahil edilmeden hesaplama yapıldığı anlaşılmaktadır.

Şu halde, davaya konu edilen mahcuzlar 10/03/2009 tarihli haciz tutanağında gösterilmiş olup davacının talebi buna ilişkin olmasına rağmen faks cihazı ve klima bedellerinin zarar kapsamına dahil edilmeyerek hesaplama yapılması doğru değildir. Mahkemece, haciz tutanağında yer alan faks cihazı ve klimanın da zarar kapsamına dahil edilerek bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma sonucu, alınan rapora göre talebin kısmen kabulü biçiminde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenle davacı yararına BOZULMASINA, davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenle reddine ve davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.