Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Özel hayatın gizliliğini ihlal, Hakaret
Hüküm : 1- Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan TCK"nın 134/2, 43/2, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Hakaret suçundan beraat

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından, hakaret suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm ise katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Dosya kapsamına göre; sanığın, katılanların baş ve yüz kısmını gösteren resmimlerini kopyalayıp aralarında duygusal birliktelik olduğu izlenimi verecek şekilde birleştirdiği ve onur, şeref ve saygınlıklarını rencide edici yazılarla birlikte kendisine ait İP bağlantısı üzerinden facebook adresinden yayınlaması şeklinde sübutu kabul edilen eyleminin TCK’nın 136/1. madde ve fıkrasında tanımlanan verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçu ile aynı kanunun 125/2. madde ve fıkrasında tanımlanan hakaret suçlarını oluşturduğu gözetilmeden delillerinin takdirinde hataya düşülerek TCK’nın 134/2. madde ve fıkrasında düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan mahkumiyete, hakeret suçundan ise beraate karar verilmesi kanuna aykırı,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
a) Özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun uzlaşma kapsamında olduğu gözetilmeden soruşturma aşamasında CMK’nın 253. maddesi gereğince uzlaştırma işlemi sağlanmadan kamu davası açılması, yargılama aşamasında da aynı kanunun 254. maddesi uyarınca bu eksikliğinin giderilmemesi,
b) Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.