Danıştay 4. Daire 2020/1019 Esas 2022/3159 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1019
Karar No : 2022/3159

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : Tasfiye Halinde … Demir Çelik Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura düzenlediğinden bahisle hazırlanan vergi inceleme raporu uyarınca, re'sen tarh edilen 2016/2 ila 12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı şirket hakkında yapılan tespitlerin değerlendirilmesinden, düzenlediği faturaların sahte olduğunun somut bir biçimde ortaya konulamadığı dolayısıyla cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, idarece yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu, aksi yöndeki kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinin (B) fıkrasında, vergilendirmede, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, gerçek mahiyetin, yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia edene ait olduğu düzenlenmiş; 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış; 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
Davacı hakkında düzenlenen, … tarih ve …sayılı Vergi Tekniği Raporunda özetle; davacı şirketin birincil formdaki demir ve çelik toptan ticareti işi ile iştigal etmek üzere faaliyete başladığı, sahte fatura kullanma nedeni ile incelemeye alındığı, ibrazı istenen 2016 ve 2017 yıllarına ilişkin yasal defter ve belgelerin incelemeye ibraz edildiği, 2016 ve 2017 yılları vergi beyannamelerini süresinde ve düzenli olarak verdiği, tahakkuk eden bir kısım vergi borcunun bulunduğu, bu yıllarda ortalama 3-4 işçi çalıştırıldığı, işe başlama yoklamasında işyerinin 35 m2, şube işyerinin ise 350 m2 büyüklüğünde olduğu,14/06/2017 tarihinde yapılan yoklamada faaliyetinin devam ettiği,işyerinde çeşitli iş makinaları ile bir miktar saç emtiasının bulunduğunun görüldüğü, şirket çalışanı … isimli şahsın ifadesine başvurulduğu ve verdiği ifadede "şirkette çalıştığını,saç kesim-büküm, yükleme ve indirme işi yaptığını başka çalışanların da olduğunu, kesim ve büküm makinalarının bulunduğunu,gelen saç emtialarının bu makinalar ile kesiminin yapıldığını,şirketin satışlarının çok iyi olduğunu,bu nedenle zaman zaman geçeci işçi alındığını" ifade ettiği, firmanın 2016 ve 2017 yıllarında alım yaptığı mükelleflerin bir kısmı hakkında sahte belge düzenlemekten dolayı tanzim edilmiş vergi tekniği raporlarının bulunduğu,bir kısmı hakkında ise incelemenin devam ettiği, davacı şirketin satış yaptığı mükellefler nezdinde yapılan karşıt incelemelerde,alıcı mükelleflerin davacı şirketten düzenlenen fatura muhteviyatı emtiaları aldıklarını ve ödemeleri çek karşılığı ve banka kanalı ile ödediklerini ifade ettikleri, şirketin ihtilaflı dönemlerde tükettiği elektirik miktarının yapılan işe göre düşük olduğu,ihtilaflı dönemde forklift hizmetine ilişkin taklit faturaları yasal kayıtlarına işleyerek indirim ve gider konusu yaptığı, şirketin banka hesabına yatırılan paraların kıse süreler içinde çekildiği tespitlerinden sonra raporun devamında, şirketin 2016 yılı Şubat döneminden itibaren gerçek bir ticari faaliyetinin olmadığı ve bu tarihten sonra düzenlediği faturaların komisyon karşılığı olduğu sonucuna varılarak, tespit edilen fatura tutarlarının %2 si komisyon geliri kabul edilmek sureti ile hesaplanan gelir esas alınarak dava konusu cezalı tarhiyatın yapıldığı anlaşılmıştır.
Yukarıda özetine yer verilen raporda geçen tespitlerin değerlendirilmesinden; 2016 ve 2017 yıllarında yaklaşık olarak 30 milyon TL katma değer vergisi matrahı bildiren ancak söz konusu hacimde bir ticari organizasyonu bulunmayan, beyan ettiği ticari hacmi, iş kolu itibariyle, sağlaması için gerekli olan elektrik tüketim miktarının çok altında elektrik tükettiği saptanan, alışlarıyla ilgili olarak tamamına yakını hakkında olumsuz tespitler bulunan davacı hakkında; yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık, bulunmadığından temyize konu kararda hukuki isabet görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 23/05/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.