MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında;
a-) TCK"nun 81, 29, 62, 53. maddeleri gereğince 12 yıl 6 ay hapis cezası.
b) Katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan; TCK"nun 86/1-3-e, 87/1-d, 29, 62, 53. maddeleri gereğince 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası, CMK"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına.
c) 6136 sayılı Yasanın 15/4, TCK.nun 62, 52/2, 53. maddeleri gereğince 500.TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, CMK"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına.
2- Sanık ... hakkında;
a) Kasten öldürme ve mağdur ..."a yönelik kasten yaralama suçlarından ayrı ayrı CMK"nun 223/2-e maddesi gereğince beraat,
b) 6136 sayılı Yasanın 15/1, TCK.nun 62, 52/2. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 400.-TL adli para cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık ... müdafiinin yasal süresindeki temyiz isteminden sonra, sanığın cezaevinden gönderdiği 19.10.2016 ve 09.03.2017 tarihli dilekçeleri ile dosyasının onanmasını istediği anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 05/02/2008 gün ve 2008/1-9/15 sayılı kararı uyarınca, cezanın onanması isteği temyizden vazgeçme olarak kabul edildiğinden, sanık ... müdafiinin duruşmalı temyiz isteminin,
2- Maktulden katılanlar vekilinin, sanıklar ... ve ...’in, mağdur ...’a yönelik eyleminden dolayı kurulan hükümleri temyiz hak ve yetkisi olmadığından maktulden katılanlar vekilinin bu temyiz istemlerinin,
CMUK"nun 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE karar verilmiştir.
3- Maktulden katılanlar vekilinin maktul ...’e yönelik eylemler nedeniyle kurulan hükümlere yönelik, sanık ... müdafiisinin temyiz talepleri doğrultusunda yapılan sınırlı incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in, maktul ...’e yönelik kasten öldürme, sanık ...’un, 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarının sübutu kabul oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ...’un, maktul ...’i kasten öldürme suçundan, elde edilen delillerin hükümlülüğüne yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınarak beraatine hükmedilmiş, verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, maktulden katılanlar vekilinin ve sanık ... müdafiinin vekalet ücretine, eksik soruşturmaya, maktulden katılanlar vekilinin takdiri indirim uygulanmaması gerektiğine, beraat kararının gerekçelendirilmemesine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık ...’un, maktul ..."e karşı kasten öldürme suçundan verilen beraat hükmü ile 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün ise 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de; bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle düzeltilerek her iki hükmünde ONANMASINA,
Sanık ... hakkında maktul ...’i kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; olay tarihinde sanığın, kavga ettiği gruptan kaçarken olayla baştan beri ilgisi olmayan maktulün karşısından koşarak gelen sanığa çelme takmak suretiyle yere düşürdüğü olayda, maktulün haksız tahrik teşkil eden davranışının ulaştığı boyut dikkate alındığında, 12-18 yıl arasında hapis cezası indirimi öngören TCK"nun 29. maddesinin uygulanması sırasında asgari oranda haksız tahrik indirimi yapılması gerekirken, 15 yıl hapis cezası tayin edilerek eksik ceza tayini ile,
24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, maktulden katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 06/07/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.