MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı hakkında, idareye kayıtlı olmayan mühürsüz sayaçtan elektrik kullanıldığı gerekçesiyle kaçak tespit tutanağı düzenlenip, yönetmelik çerçevesinde kaçak tüketim bedeli ve buna bağlı cezalar hesaplanarak 7.817,02 TL fatura tahakkuk edildiğini, tahakkuk bedelinin ödenmemesi üzerine tahisli amacıyla davalı hakkında takip başlatıldığını, itirazın haksız ve kötüniyetli olduğunu belirterek itirazın iptali ile alacağın %20" si oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı, elektrik borcu bulunduğunu ancak borcun bir kısmını taksitler halinde ödediğini, bu bağlamda davacı tarafa borçlu olmaması gerektiğini ileri sürerek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne, davalının Bakırköy 7.İcra Müdürlüğü" nün 2011/12779 takip sayılı dosyasına yapmış olduğu itirazın kısmen iptaline, takibin 7.690 TL asıl alacak, 358 TL işlemiş faiz 54 TL KDV olmak üzere toplam 8.102,00 TL üzerinden devamına, asıl alacağın takip tarihinden itibaren %16.8"i geçmemek üzere avans faizi uygulanmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hükmün davalı tarafından temyizi üzerine anılan karar Dairemizin 26.10.2016 tarihli, 2016/10745 Esas ve 2016/12158 Karar sayılı ilamı ile "...Yargılama sırasında düzenlenen ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda; dava konusu tutanaktan daha evvel 26.12.2009 tarihinde düzenlenen kaçak tespit tutanağında belirtilen endeks ile davaya konu 09.03.2011 tarihli tutanakta belirtilen endeks farkı belirlenerek kaçak hesabının yapıldığı anlaşılmaktadır. Ne var ki; yukarıda bahsi açıklanan mevzuat hükmü uyarınca, somut olayda olduğu gibi, kullanım yerine ait bağlantı anlaşması ve perakende satış sözleşmesinin veya her ikisinin de yapılmadığı yerler için, kaçak elektrik enerjisi kullanımına ilişkin olarak yapılacak hesaplamada esas alınacak süre; doğru bulgu ve belgelere dayandırılması kaydıyla elektrik enerjisi kullanılmaya başlandığı tarih ile kaçak tespitinin yapıldığı tarih arasındaki süre olup bu süre 12 ayı geçemez. O halde mahkemece yapılacak iş; yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilerek dosya, konusunda uzman bilirkişi heyetine verilerek, bilirkişiden davacı kurumun davalı taraftan isteyebileceği kaçak elektrik bedelinin anılan yönetmelik ve yönetmelik hükümlerine göre yayınlanan usul ve esaslara göre yeniden hesaplanması için rapor alınması ve sonucuna göre bir karar verilmesi olmalıdır." gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasından sonra verilen kararında; davanın kısmen kabulü ile davalı borçlunun Bakırköy 7. İcra Müdürlüğünün 2011/12779 esas sayılı takip doyasına yönelik itirazının 5.264,48 TL üzerinden iptali ile takibin devamına, 4.993,28 TL asıl alacağa takip tarihinden itibaren reeskont avans faizi uygulanmasına, fazlaya dair taleplerin reddine karar verilmiş, hüküm süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık kaçak kullanım tüketim bedelinin ne şekilde hesaplanacağı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda, idareye kayıtlı olmayan, alt kapağı mühürsüz sayaçtan elektrik kullandığı gerekçesiyle davalı hakkında 09.03.2011 tarihli kaçak tespit tutanağı düzenlenmiştir. Dosya kapsamından davalının kaçak elektrik kullandığı hususu uyuşmazlık konusu değildir.
Tutanak tarihinde yürürlükte bulunan Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği’nin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemek üzere Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından çıkarılan “Kaçak ve Usulsüz Elektrik Enerjisi Kullanılması Durumunda Yapılacak İşlemlere İlişkin Usul ve Esaslar” hakkındaki 622 sayılı EPDK Kararının 1/C maddesinde kaçak elektrik enerjisi kullandığı tespit edilen tüketiciye yapılacak kaçak tahakkuk tüketim miktarının ne şekilde hesaplanacağı açıkça belirtilmiştir. Buna göre;
“Kaçak elektrik enerjisi kullandığı tespit edilen kullanım yerinde tüketilen elektrik enerjisi miktarı;
1) Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin 13. maddesinin (a) bendi çerçevesindeki tespitlerde;
a) Tüm müşteriler için öncelikle ihtilafsız dönemlerdeki tüketimi doğru olarak kaydetmiş olan sayaç değerine göre, (Kaçak kullanım tespitinin yapıldığı tarihten geriye dönük olarak yapılan incelemeler sonucunda, tüketim değerlerinin düşmeye başladığı tarih tespit edilebiliyorsa, bu tarihten önceki dönem ihtilafsız dönem olarak kabul edilir.)
b) Doğru tespit edilmiş tüketim değeri yoksa;
1) Meskenlerde, bağlantı gücü ve ortalama aylık çalışma saatine göre (buradaki bağlantı gücü, proje varsa projesinde belirtilen gücün kullanma faktörü olan 0,60’ı, projesi yok ise, basit yapılarda 3 (üç) kW, diğerlerinde 5 (beş) kW’ın altında olmamak üzere) yöresel özellikler ve benzer yapılar göz önüne alınarak,
2) Müstakil trafolularda (müşteri veya müşteri olmayan) ölçü noktasına bakılmaksızın, besleme transformatör veya transformatörlerinin toplam kurulu gücünün kullanma faktörü olarak alınan 0.60 ile çarpımı sonucu bulunan değer bağlantı gücü olarak kabul edilir ve ortalama aylık çalışma saatine göre,
3) Meskenler ve müstakil trafolular hariç olmak üzere diğer abone gruplarında, tespit edilen kurulu gücün kullanma faktörü olarak alınan 0.60 ile çarpımı sonucu bulunan değer bağlantı gücü olarak kabul edilir ve bu değer 3 kW’ın altında olmamak üzere ortalama aylık çalışma saatlerine göre hesaplanır.
Bu bilgiler ışığında somut olaya bakıldığında, 622 sayılı Kararının 1/C maddesinde kaçak kullanım tahakkuk miktarının öncelikle tüketimi doğru kaydetmiş olan sayaç değerine göre, doğru tespit edilmiş tüketimin olmaması halinde kurulu güce göre hesap yapılması gerektiği açıklanmıştır. Kurul Kararı"nda doğru kaydetmiş olan sayaç değeri, kaçak kullanım tespitinin yapıldığı tarihten geriye dönük olarak yapılan incelemeler sonucu, tüketim değerinin düşmeye başladığı tarihten önceki dönemdeki tüketimler olarak ifade edilmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise, tüketilen elektrik enerji miktarının aynı yörede bulunan benzer kullanım yerlerinin ortalama tüketimlerine göre belirlenmesi gerektiği belirtilerek davalının abone olduktan sonraki yasal sayacının 08.06.2011- 28.11.2013 tarihleri arasındaki ortalama aylık tüketim verileri üzerinden kaçak tüketim bedeli hesaplandığı görülmüştür. Yukarıda açıklandığı üzere 622 sayılı Kurul Kararı"nda, kaçak kullanım tespitinden sonraki tüketim verilerinin esas alındığı hesaplama yöntemi kabul edilmemiştir. Bu nedenlerle, hükme esas alınan rapor, Yönetmelik ve 622 sayılı Kurul Kararı"na uygun değildir.
O halde mahkemece, dosyanın alanında uzman ayrı bir üçlü bilirkişi heyetine tevdiyle kaçak tutanak tarihindeki yönetmelik ile özellikle 622 sayılı Kararın 1/C-a unsurlarının somut olayda tartışılması, uygun olmaması halinde 1/C-b bendine göre kurulu güce göre kaçak tüketim bedelinin hesaplanması hususunda taraf ve Yargıtay denetimine uygun nitelik ve nicelikte rapor alınması suretiyle hüküm tesisi yoluna gidilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi yoluna gidilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"un 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nın Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK" un 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.