MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 20/06/2017 tarih ve 2015/82 E- 2017/242 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 01/03/2019 tarih ve 2018/809 E- 2019/215 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 200"ü aşkın tescilli çoklu tasarım tescil belgesi ve markanın sahibi olduğunu, davalının 2014/01376 sayılı ve 01, 02, 03, 04 sıra numaralı tasarımlarının, davacının 2010/06798/4 ve 2013/04902/1 sıra numaralı tasarımları ve Almanya menşeili MITTERTEICH firması tarafından kamuya sunulan ürünler karşısında yeni olmadığını, bu konudaki itirazlarının TPMK YİDK" nin 12.12.2014 tarih ve 2014/T-773 sayılı kararı ile haksız şekilde reddedildiğini ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nin anılan kararının iptaline, davalı adına tescil edilen 2014/01376 sayılı ve 01, 02, 03, 04 sıra numaralı tasarımların hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, müvekkilinin tasarımların yenilik ve ayırt edicilik özelliğini taşıdığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davalının dava konusu 2014 01376/ 1, 2, 3 ve 4 sayılı tasarımlarının, davacının delil olarak sunduğu tasarımlar karşısında yeni olduğu ve bilgilenmiş kullanıcının form algısı açısından ayırt edici nitelik taşıdığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, mahkemece görüşüne başvurulan uzman bilirkişi heyet incelemesi sonucunda, davalının dava konusu 2014/01376-1, 2, 3 ve 4 sayılı tasarımlarının yeni ve ayırt edici olduğunun tespitinde bir isabetsizliğin olmadığı, 27.03.2017 tarihli ek bilirkişi raporunda, mutlak yenilik araştırmasının da yapılmış olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından davacıdan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 16/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.