MAHKEMESİ :... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 35.HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 12. SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen kira bedelinin tespiti davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; tarafların istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile düzelterek yeniden esas hakkında verdiği karar, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş, bölge adliyesi mahkemesi tarafından ek kararla temyiz isteminin reddedilmesi üzerine, bu defa davalı tarafından ek karar temyiz edilmiş olmakla, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, taraflar arasında 31/12/2013 başlangıç tarihli kira sözleşmesi düzenlendiğini, davalının son ödediği aylık 21.870,00 TL+KDV kira bedelinin emsal taşınmazlara göre düşük kaldığını belirterek 01/01/2016 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere aylık kira bedelinin net 34.384,50 TL + KDV olarak tespitine karar verilmesi istemiştir.
Davalı, istenen kira bedelinin çok yüksek olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece, dava konusu bağımsız bölümün 01/01/2016 tarihinden itibaren aylık kirasının 28.350,00 TL + KDV olarak tespitine, davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca hesaplanan 9.737,84 TL vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca hesaplanan 4.841,96 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine karar verilmiştir.
Mahkemece verilen karara karşı taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Davacı ve davalının istinaf başvurusunun kısmen kabulüne karar veren Bölge Adliye Mahkemesince; dava konusu taşınmazın 01/01/2016 tarihinden itibaren aylık kira parasının brüt 35.437,50 TL+KDV olarak tespitine, davacı kendisini bir vekille temsil ettirdiğinden davacı yararına AAÜT gereğince kabul edilen artış üzerinden hesap edilen 5.430,31 TL vekalet ücreti taktirine, davalı kendisini bir vekille temsil ettirdiğinden davalı yararına AAÜT gereğince kabul edilen artış üzerinden hesap edilen 9.991,39 TL vekalet ücreti taktirine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Bunun üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince; 08/01/2021 tarihli ek karar ile, davalının temyiz talebinin kesin olan bir karara ilişkin olması sebebiyle reddine karar verilmiş; bu defa ek karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) 22/07/2020 tarihinde kabul edilip 28/07/2020 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 7251 Sayılı Kanunun 39. maddesi ile 6100 Sayılı 362/1-b bendine "temyiz edilebilen alacak davaları" ibaresinden sonra gelmek üzere "ile kira ilişkisinden doğan diğer davalardan üç aylık kira tutarı temyiz sınırının üzerinde olanlar" ibaresi eklenmiş olup, bu düzenlemeye göre; 28/07/2020 tarihinden itibaren kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibariyle temyiz edilebilen alacak davaları ile kira ilişkisinden doğan ve üç aylık kira bedeli tutarı temyiz sınırının üzerinde olan diğer davalar hakkında Bölge Adliye Mahkemelerince verilen kararlara karşı temyiz yolu açılmıştır.
6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK"ya eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı Kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01/01/2020 tarihinden itibaren 72.070 TL"ye çıkartılmış olup, somut olayda; temyiz isteminde bulunulan ... Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesince verilen kararın, verildiği tarih itibariyle HMK"nın 362/1-b maddesi kapsamında, talep edilen üç aylık kira bedeli tutarı dikkate alındığında kesin nitelikte olmadığı anlaşılmaktadır.
Kesin olmayan bir karara ilişkin olarak mahkemece kararın kesin olduğunun yazılması ve bu kararın temyizine ilişkin dilekçenin, kararın kesin olduğundan bahisle reddedilmesi yok hükmünde olup, hukuki sonuç doğurmayacağından; kararın kesin olduğundan bahisle temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen 08/01/2021 tarihli ek kararın kaldırılmasına ve davalının asıl karara yönelik temyiz isteminin incelenmesine karar verilmiştir.
2- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
3- Gelir Vergisi Kanunu"nun 70. maddesi, iş yeri kiralama işlemi nedeniyle gayrimenkul sermaye iradı elde edilen hallerde kazançların vergilendirilmesinde stopaj usulünü getirmiştir. Stopaj, kira bedelinden yasada belirtilen orandaki miktarın kiracı tarafından kiraya veren adına Vergi Dairesi"ne ödenmesi gereken meblağdır. Stopajda yükümlü kiraya veren, sorumlu ise kiracıdır.
Kiraya veren Kurumlar Vergisine tabi ise kira parası, kira bedeli +KDV olarak belirlenir.
Somut olayda; davacı kurumlar vergisine tabi olup kiracının ödemesi gereken miktar kira bedeli +KDV dir ve nitekim sözleşmedeki kararlaştırma da bu yöndedir. Buna göre, bölge adliye mahkemesince aylık brüt (KDV dahil) kira parasının 33.453,00 TL olarak tespitine karar verilmesi gerekirken, aylık brüt 35.437,50 TL+KDV kira bedeline hükmedilmesi doğru olmadığından, hükmün bozulması gerekir.
4- Davalının hükmedilen vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarına gelince; Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 9. maddesine göre kira tespiti davalarında tespit olunan kira bedeli farkının bir yıllık tutarı üzerinden tarifenin üçüncü kısmı gereğince hesaplanacak miktarın tamamı, vekalet ücreti olarak hükmolunur. Halen ödenmekte olan aylık kira bedeli ile hüküm altına alınan miktar arasındaki farkın bir yıllık tutarı üzerinden davacı yararına, davada talep edilen aylık kira bedeli ile hüküm altına alınan aylık kira bedeli arasındaki farkın bir yıllık tutarı üzerinden de davalı yararına vekalet ücreti takdiri gerekirken yazılı şekilde eksik vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir.
Ne var ki, yukarda belirtilen yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyip "hakimin takdir yetkisi" kapsamında da kalmadığından; hükmün, HUMK"nun 438/7, C2 hükmü ve 6100 Sayılı HMK 370/2 ek 3/1 maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmesi ve hükmü taraflardan yalnızca birinin temyiz etmesi halinde "aleyhe bozma yasağı" dolayısıyla Yargıtay tarafından temyiz eden taraf aleyhine hüküm bozulamayacağından, hükmedilen vekalet ücreti bakımından yalnızca davalı lehine düzeltme yapılması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle bölge adliye mahkemesinin temyiz dilekçesinin reddine ilişkin ek kararının kaldırılmasına, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, üçüncü ve dördüncü bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının birinci bendinde yer alan ".. aylık kira parasının brüt: 35.437,50 TL+KDV olarak TESPİTİNE," ifadesi çıkarılarak, yerine ".. aylık kira parasının brüt (KDV dahil) 33.453,00 TL olarak TESPİTİNE," ifadesinin yazılmasına, yine hüküm fıkrasının beşinci bendinde yer alan "9.991,39 TL" rakamlarının çıkarılarak yerine "11.908,31 TL" rakamlarının yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine 06/04/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.