MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 25/02/2016 gün ve 2014/820-2016/141 sayılı kararı onayan Daire"nin 08/01/2018 gün ve 2016/6004 - 2018/26 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin T.Emlak Bankası A.Ş."nin iki şirketi olan Emlak Yapı A.Ş. ve İnşaat ve İmar A.Ş. birleşmesi ile Bankanın bağlı ortaklığı statüsünde 26.12.1990 tarihinde Emlak Konut A.Ş. unvanıyla kurulduğunu, birleşen şirketlerden olan Emlak Yapı A.Ş."nin daha önceden Anadolu Teks İnşaat San. ve Tic. Ltd. Şti. unvanını taşıdığını, davalıların müdürler kurulu üyeliği yaptıkları dönemde Anadolu Teks İnşaat San. ve Tic. Ltd. Şti."nin Amerika uyruklu GFCM firması ile Anatepe-Halkalı-Eryaman toplu konut projeleri için İnşaat Proje ve Danışmanlık Hizmeti Sözleşmesi imzaladığını, süresi 3 yıl olarak belirlenen sözleşmenin imzalanmasını müteakip 100.000 USD avansın GFCM"ye ödendiğini, diğer yandan Banka ile davacı arasında imzalanan ve 29.08.1989 tarihinde yürürlüğe giren sözleşme uyarınca Bankanın, Ateks"e sözleşme konusu işlerde görev vermeyi, %1 komisyon karşılığında Anadolu Teks İnşaat San. ve Tic. Ltd. Şti."nin de GFCM"nin taahhüt ve yükümlülüklerini bankaya karşı yerine getirmeyi kabul ve taahhüt ettiğini, Banka tarafından da bu teklifin onaylandığını, bu arada davacı şirketin 11.10.1989 tarihinde Bankaya müracaat ederek sözleşme konusu projelerde şirkete görev verilmesi talebinde bulunduğunu, ancak Banka"nın bu projelerdeki sözkonusu hizmetlerin Teksan-Tekfen Ekran müşterek teşebbüslüğü tarafından yürütüldüğünden bahisle GFCM"ye aynı konuda ikinci bir ödeme yapılamayacağını belirterek davacının GFCM"ye yaptığı ödemelere ilişkin faturaları iade ettiğini, Anadolu Teks İnşaat San. ve Tic. Ltd. Şti."nin Emlak Konut A.Ş."nde birleştirilmesinden sonra da Emlak Konut A.Ş."nin ilk geçici yönetim kurulunun GFCM ile sözleşme ilişkisinin sürdürüldüğünü, 22. aylık faturadan itibaren ödemelerin durdurulduğunu, incelemeler sonucunda T.Emlak Bankası A.Ş."nce hiç bir görev verilmeyeceği ve ödeme yapılmayacağının bildirilmesine rağmen sözleşme kapsamında GFCM"den hiçbir hizmet alınmadan, 22 ay boyunca ödemelere devam olunarak şirketin zararı uğratıldığının tespit edildiğini, GFCM"nin yabancı hakeme başvurusu üzerine verilen kararın Türkiye"de tenfiz edildiğini, bu karara bağlı olarak da davacı şirket tarafından GFCM"ye ödeme yapıldığını ileri sürerek sözleşme gereğince faturalar karşılığında GFCM"ye ödenen 1.468.356,92 USD"nin fatura ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yıllık %6,5 faizi ile, yine aynı sözleşme kapsamında tahkim kararı sonucunda ödenmek zorunda kalınan 1991 yılı Temmuz, Ağustos, Eylül ayları hizmet bedeli 243.282 USD"nin ilgili oldukları aylardan itibaren işleyecek yıllık %6,5 faizi ile, 1989 ve 1991 yılları arasında personel ve transfer masrafı olarak ödenmek zorunda kalınan 35.188 TL"nin ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte, hakem masrafı olarak ödenen 48.451 USD"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek %6,5 faizi ile, hakem yargılaması için vekalet ücreti olarak ödenen 77.000 İsviçre Frangının ödeme tarihinden itibaren işleyecek %6,5 faizi ile birlikte, tenfiz nedeniyle icra dosyasına ödenen 8.251 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Davalı ..., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 16/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.