MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davacı temyizi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre ve gerekçeli temyiz dilekçesinin süresinde verilmediği dikkate alınarak, gerekçesiz temyiz dilekçesi çerçevesinde kanunun açık hükmüne ve kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı hususları ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda, yerinde bulunmayan bozma isteğinin REDDİNE,
Davalı temyizi yönünden;
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai ücreti alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi ek raporunda, davacı tanık beyanlarına göre davalı işyerinde 2010 yılına kadar 08:30-20:30, 20:30-08:00 veya 08:00-20:00, 20:00-08:00 şeklinde iki vardiya halinde 12 saat esasına göre çalışmanın yapıldığı, buna göre günlük çalışmanın 12 saat olduğu, 1,5 saatlik yemek ve ara dinlenmesinin tenzili ile 10,5x6=63 saat çalışmanın bulunduğu, yasal 45 saatlik çalışmanın tenzili ile davacının 18 saat fazla çalışma süresinin bulunduğunun tespit edildiği belirtilerek 01.12.2006-31.12.2009 tarihleri arasındaki çalışma dönemi için fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmıştır. Ancak, dosya kapsamından davacının davalı aleyhine davacı tanığı ... tarafından açılan ... 1. İş Mahkemesinin 2014/547 esas dosyasında tanık olarak verdiği ifadesinde; “...işyerinde sabah 08:30 akşam 18:00, akşam 20:00 sabah 06:00 arasında iki vardiya şeklinde, iki hafta altı gün iki haftada yedi gün şeklinde çalışma vardı. Vardiya ayda bir dönerdi. Hafta sonlarıda çıkışlar aynıydı. İş yoğunluğu olduğu zaman 20:30’u bulurdu. Fazla mesai işin durumuna göre olurdu rakam söyleyemeyeceğim...” şeklinde açıklamada bulunduğu anlaşıldığından davacının o dosyada mahkeme huzurunda verdiği şahit beyanı kendisini bağlayıcı nitelikte olduğundan davacının bu beyanı değerlendirilmek suretiyle hesaplama yapılan 01.12.2006-31.12.2009 tarihleri arasındaki dönem ve ara dinlenmeler gözetilerek ve haftanın 6 günü çalışıldığı esas alınarak sonucuna göre fazla çalışma ücreti alacağı konusunda karar verilmesi gerekir.
3-Taraflar arasında davacının ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının bulunup bulunmadığı konusunda da uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosyaya ibraz edilen bilirkişi kök raporunda, müşterek yeminli tanık beyanlarının değerlendirilmesiyle davalı işyerinde dini bayramlarda ortalama 1 gün, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalışıldığının tespit edildiği belirtilerek ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı hesaplanmıştır. Ancak, dosya kapsamından davacının davalı aleyhine davacı tanığı ... tarafından açılan ... 1. İş Mahkemesinin 2014/547 esas dosyasında tanık olarak verdiği ifadesinde; “...iş yoğunluğu olduğu zaman dini, milli ve genel tatil günlerinde çalışılırdı.” şeklinde açıklamada bulunduğu anlaşıldığından davacının o dosyada mahkeme huzurunda verdiği şahit beyanı kendisini bağlayıcı nitelikte olduğundan davacının bu beyanı değerlendirilmek suretiyle varsa ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının hesaplanması ve dosyada mevcut imzalı Ağustos 2012 ayına ilişkin ücret bordrosundaki bayram fazla mesai tahakkuku nedeniyle bu dönemin dışlanması gerekir.
4-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Dosyaya ibraz edilen bilirkişi kök raporunda, davacının 6 yıl 4 ay 15 gün çalıştığı belirtilerek davacının 90 gün yıllık izin hakkı bulunduğu, 83 gün izin kullanıldığı, 7 gün kullanılmayan izin süresinin bulunduğunun tespit edildiği, Nisan 2013 dönem ücret pusulasında brüt 97,91 TL yıllık izin ücreti tahakkukunun yapıldığı ve mahsup edileceği belirtilmiştir. Ancak, UYAP sisteminde bulunan davalı tarafın 17.09.2015 e-imza tarihli bilirkişi raporuna itiraz dilekçesi ekinde yıllık izine ilişkin bir kısım belgenin sunulmakla birlikte yargılama esnasında sunulan bu belgelerin bir kısmının değerlendirilmediği anlaşıldığından yıllık izin ücreti alacağı talebi yönünden söz konusu belgelerinde tüm dosya kapsamıyla birlikte değerlendirilmesi gerekir.Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 14.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.