Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 27/12/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11/07/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırıdan kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, hemşire olduğunu, başhekim olan davalının kendisine hakaret içeren sözler sarf ettiğini, bu durumun kişilik haklarına saldırı oluşturduğunu iddia ederek, tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı, iddiaların gerçek olmadığını, olay günü gerçekte davalının kendisini tehdit ettiğini, davacıya karşı herhangi bir hakarette bulunmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının sarf ettiği sözlerin davacının kişilik haklarına saldırı niteliği taşıdığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamı, sayılı kararı ve mevcut deliller birlikte değerlendirildiğinde, davalının davacıya sarf ettiği iddia olunan söz ve eylemlerin bir kısmının sübut bulmadığı anlaşılmaktadır. Sarf edilen bir kısım sözlerin ise eleştiri sınırları içerisinde kaldığı ve yine bir kısım ifadelerin de değer yargısı niteliğinde olduğu değerlendirilek davanın tümden reddi gerekirken, kabulü doğru olmamış, bu durum kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.