Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 07/01/2014 gününde verilen dilekçe ile basın yolu ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/04/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava; basın yolu ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; davalılardan 15/12/2013 ve 16/12/2013 tarihlerinde yayınlanan ” isimli programlara diğer davalıların da yorumcu olarak katıldıklarını ve davalıların bu yayınlarda sarf etmiş oldukları sözlerle kişilik haklarına haksız şekilde saldırıda bulunduklarını beyan ederek, manevi zararının davalılardan müştereken ve müteselsilen tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalılardan yayınlanan programlara futbol yorumcusu olarak katılan diğer davalıların, davacı hakkında sarf etmiş olduğu sözlerin eleştiri sınırlarını aştığı ve kişilik haklarına saldırı oluşturduğu gerekçesiyle istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden; program içeriği ve konuşmalar bir bütün olarak değerlendirildiğinde, davacının, 15/12/2013 tarihinde arasında gerçekleştirilen futbol müsabakasında sahaya doğru koşarak futbolculardan fiziki saldırıda bulunduğu ve davalılardan 15/12/2013 ve 16/12/2013 tarihlerinde yayınlanan isimli programlara yorumcu olarak katılan diğer davalıların da kamuoyuna yansımış bu eylem nedeniyle davacı hakkında eleştiri sınırlarında bir takım sözler sarf ettikleri anlaşılmaktadır. Davalıların, davacı hakkında yapmış oldukları açıklamaların bütünlüğü göz önünde tutulduğunda, düşünce açıklaması ve sert eleştiri niteliğinde olup, ağır bir biçimde eleştirilmesine de davacı kendi kusuru ile sebep olmuştur. Davacının şikayeti üzerine davalılar hakkında hakaret, kişisel verileri ele geçirmek, iftira suçlarından yürütülen soruşturma neticesinde de kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiştir. Mahkemece belirtilen hususlar gözetilerek istemin tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı gerekçe ile davalıların tazminatla sorumlu tutulması doğru görülmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir.


SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.