Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/5146 Esas 2022/7344 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki davada Manisa 2. Aile ile Sivas 2. Aile Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verilmiş olması ve 5235 sayılı Kanun'un 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

-KARAR-

Davacı, dava dilekçesi ile birlikte, tarafların Sivas 1. Aile Mahkemesi’nin 2020/679 E. - 2020/653 K. sayılı kararı ile anlaşmalı olarak boşandıklarını, müşterek çocukların velayetinin babaya verildiğini, müvekkilinin baskı nedeniyle çocukların velayetini davalıya verdiğini, çocukların halaları ve babaanneleri ile birlikte yaşadıklarını belirterek müşterek çocukların velayetlerinin müvekkiline verilmesini ve müşterek çocuklar için 4.000,00 TL tedbir - iştirak nafakası talep ve dava etmiştir.
Manisa 2. Aile Mahkemesi'nce, güncel MERNİS adres araştırmasında küçüklerin velayeti kendisine bırakılan davalı babanın ikametgah adresinin Sivas İli olduğu, davalının süresinde cevap dilekçesi ile yetki itirazında bulunduğu, davalının yerleşim yeri mahkemesinin yetkili olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Sivas 2. Aile Mahkemesi'nce ise, HMK’nın 382. maddesinde belirtildiği üzere velayetin değiştirilmesi davasının çekişmesiz yargı işi olduğu, HMK’nın 384. maddesinde çekişmesiz yargı işlerinde yetkili mahkemenin talepte bulunan kişinin veya taraflardan birinin yerleşim yeri mahkemesi olduğunun belirtildiği, davacının kendi yerleşim yerinde bu davayı açabileceği, davacının yerleşim yerinin “...” olduğu ve Manisa 2. Aile Mahkemesi’nin yetkili olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medeni Kanunu’nun 336. maddesi gereğince evlilik devam ettiği sürece ana-baba velayeti birlikte kullanırlar. Velayet, ana ve babadan birinin ölümü halinde sağ kalana, boşanma veya ayrılığa karar verilmesi halinde hakim velayeti eşlerden birine vermek zorundadır. Velayetin düzenlenmesi kamu düzeni ile ilgilidir.
Türk Medeni Kanunu’nun 411. maddesine göre, "Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir." Aynı Kanun’un 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” Yine, aynı Kanun’un 21. maddesine göre, velayet altında bulunan çocuğun yerleşim yeri, ana ve babasının; ana ve babanın ortak yerleşim yeri yoksa, çocuğun kendisine bırakıldığı ana veya babanın yerleşim yeridir. Diğer hallerde çocuğun oturma yeri, onun yerleşim yeri sayılır.
Nafaka davalarında kesin yetki kuralı bulunmayıp, 6100 sayılı HMK'nın 6. maddesi gereğince genel yetkili mahkeme, davalının yerleşim yerinin bulunduğu yer mahkemesidir.
Dosya kapsamından, küçüklerin velayeti kendisine bırakılan davalı babanın ikametgah adresinin "Merkez/Sivas" olduğu ve usulüne uygun yetki itirazında bulunduğu anlaşıldığından, uyuşmazlığın Sivas 2. Aile Mahkemesi'nde görülüp, sonuçlandırılması gerekmektedir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK'nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanun'un 36/3. maddesi gereğince Sivas 2. Aile Mahkemesi'nin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE, 25/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.