Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Adi ve ticari faiz ayırımı, faizin bağlı olduğu para borcunun hangi hukuki ortamda doğduğuna bağlı olarak yapılan bir belirlemedir. Ticari faizin söz konusu olabilmesi için, asıl borcun bir ticari işten doğması gerekir. Takibe konu alacak, alacaklı müteahhit ile borçlu arasındaki istisna (eser) sözleşmesi nedeniyle  düzenlenen hak ediş bedellerinden kaynaklanmaktadır. TTK. nun 12/3. maddesi uyarınca, her çeşit imal ve inşa, ticari iştir. TTK. nun 21/2. maddesine göre de, bir taraf için ticari iş mahiyetinde olan sözleşmeler, kanunda aksine hüküm bulunmadıkça, diğer taraf için de ticari iş sayılır.Ticari işte de ticari faiz uygulanır. Bu durumda, takip talebinde talep edilen oranı geçmemek üzere, alacağa,3095 Sayılı Kanunun 2/2.maddesinde öngörülen avanslarla ilgili ticari işlerdeki temerrüt faiz oranlarının uygulanması gerekirken Mahkemece aynı Kanunun 1.maddesi uyarınca yasal faiz oranlarına göre hesaplama yapılması yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 20.02.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.