Taraflar arasındaki rücuen alacak davasından dolayı yerel mahkemece verilen gün ve sayısı yukarıda yazılı kararın; Dairemizin 01/12/2015 gün ve 2014/17246 - 2015/13881 sayılı ilamıyla onanmasına karar verilmiştir. Süresi içinde davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla HUMK’un 440-442. maddeleri uyarınca tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Temyiz ilamında bildirilen gerektirici nedenler karşısında Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun değişik 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiç birine uygun olmayan davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer karar düzeltme itirazlarına gelince;
Dava, rücuen alacak istemine ilişkindir. Mahkemece verilen davanın kabulü kararı, karar sayılı ilam ile dairemizce onanmış; davalı, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Davacı, teşvik belgesi sahibi olan dava dışı şirkete, davalının yazısı üzerine indirimli tarife yerine normal tarife uygulanması nedeniyle dava dışı şirketin açtığı dava sonunda, normal tarife ile indirimli tarife arasındaki farkı ödemek zorunda kaldığını, bu davada aleyhine verilen hükmü temyiz etmesi nedeniyle 829,30 TL temyiz harç ve gideri, 1.632,45 TL bakiye karar harcı, 2.336 TL onama harcı olmak üzere toplam 4.798,05 TL yatırdığını ve bu suretle zarara uğradığını belirterek, hem dava dışı şirkete ödediği tutarın ödemeye yol açan davalıdan rücu yolu ile alınmasını, hem de temyiz giderleri ve bakiye karar harcının ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile 97.002,04 TL tazminatın ve 829,30 TL temyiz harç ve gideri, 1.632,45 TL bakiye karar harcı, 2.336 TL onama harcı olmak üzere toplam 4.798,05 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair verilen kararın, Dairemizin 01.12.2015 gün, 2014/17246 esas ve 2015/13881 karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmiştir.
Davacı, aleyhine asliye ticaret mahkemesinde dava açılmasına ve bu itibarla o davada masraf yapmasına davalının eyleminin sebep olduğu belirtilerek, ödemek durumunda kaldığı bakiye karar harcı, temyiz harcı ve onama harcının kendisine ödenmesini talep etmiştir. Davacı aleyhine açılan davanın kabulüne karar verilmiş ve davacının temyizi üzerine karar Yargıtay 7. Hukuk Dairesi tarafından onanarak kesinleşmiş ve davacının temyizinin haksız olduğu anlaşılmıştır. Ancak yatırılan bu harçlar yargılama gideri olup, ilgili dosyada karara bağlandığından, rücu alacağının içerisinde kabul edilemez ve ayrı bir dava

konusu yapılamaz. Mahkemece verilen kararla 829,30 TL temyiz harç ve gideri, 1.632,45 TL bakiye karar harcı, 2.336 TL onama harcı olmak üzere toplam 4.798,05 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Şu halde, dava konusu yapılan tazminat miktarından mahkemece bakiye karar harcı, temyiz harcı ve onama harcı olarak toplam 4.798,05 TL miktarın reddi gerekirken kabulüne karar verilmiş olması doğru değildir. Bu yön gözetilmeden karar onanmış olduğundan davalının karar düzeltme istemi kabul edilmeli, Dairemizin 01.12.2015 gün, sayılı onama kararı kaldırılmalı ve yerel mahkeme kararı açıklanan nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 440-442 maddeleri gereğince davalının karar düzeltme isteminin (2) no’lu bentte açıklanan nedenlerle kabulüne; Dairemizin 01/12/2015 gün, 2014/17246 esas ve 2015/13881 karar sayılı onama kararının kaldırılmasına, yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, davalının diğer karar düzeltme istemlerinin yukarıda (1) no’lu bentte açıklanan nedenlerle reddine 03/07/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.