Davacı aleyhine 13/08/2009 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/01/2016 günlü kararın Yargıtay"ca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 04/10/2016 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı şirket vekili geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra taraflara duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hâkimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kâğıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
Dava, haksız fiilden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı asıl ve birleşen davada; davaya konu alanda tarafından kendilerine 12/07/1999 tarihinde rubu zeolit madeni arama ruhsatı ve 08/01/2003 tarihinde işletme ruhsatı verildiğini, davalı tarafça muvafakati alınmadan saha içindeki zeolit madenini ruhsata, yasa ve hukuka aykırı olarak istihsal ve istihraç etmeye başladığını 2009/33 Değişik iş sayılı dosyaları ile alandaki maden oluşumunun zeolit olduğunun tespit edildiğini iddia ederek, birleşen davada Hukuk Mahkemesi"nin 2007/62 Değişik iş sayılı dosyası ile belirlenen zararının tespit tarihinden itibaren, asıl davada ise sayılı dosyaları ile belirlenen zararının tespit tarihlerinden itibaren işleyecek avans (ticari reeskont) faizi ile birlikte davalıdan tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, aynı alanda farklı maden grupları için maden işletme ruhsatı verilebileceğini, davaya konu alanda tras oluşumu tespit ettiklerini ve 49,15 hektarlık alanda işletme projesiyle birlikte I (b) grubu maden işletme ruhsatı başvurusu yaptıklarını, yapılan tetkikler doğrultusunda kendilerine 22/11/2005 tarihinde İR:73232 sayılı ve 10 yıl süreli tras madeni işletme ruhsatı verildiğini, 10 hektarlık bölüm için de 23/06/2006 tarihi itibariyle işletme izin belgesi verildiğini, mevzuata uygun olarak
./..
-2-

kendi ruhsat sahasında, ihtiyacı olan tras taşını üretip sevk etmesinde bir usulsüzlük olmadığını belirterek, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, birleşen davanın kısmen kabulüne dair verilen 02/07/2009 gün ve 2008/269-2009/225 sayılı karar, Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 13/07/2010 gün ve 2010/2959-2010/4479 sayılı ilamı ile bozulmuş, bozma ilamına uyularak ve her iki dava dosyası birleştirilerek bilirkişi raporları doğrultusunda asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Yerel mahkemece, bozma ilamına uyulduğu halde bozmanın gereği tam olarak yerine getirilmemiştir. Şöyle ki;
1-3213 sayılı Maden Kanunu 16 ve Maden Kanunu Uygulama Yönetmeliği 25/1. maddesi gereğince farklı grup maden ruhsatları üst üste verilebilecektir. Dosyadaki bilgi ve belgelerden; belirtilen yasa maddeleri kapsamında, davaya konu alanda avacı tarafa sırasıyla IV(a) grubu zeolit madeni arama ruhsatının 12/07/1999 tarihinde, ön işletme ruhsatının 08.01.2003 tarihinde ve davadan sonra 24/04/2012 tarihi itibariyle de işletme ruhsatının verildiği, davalı tarafa ise; 22/11/2005 tarihinde tras madeni işletme ruhsatı verildiği, ayrıca 23/06/2006 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere işletme izin belgesinin de alındığı anlaşılmaktadır.
Dosyada mevcut ve bozma sonrası uzman bilirkişi heyetinden alınan 20/04/2015 tarihli raporun 20. sayfasında, davalının çakışan ruhsat sahalarında kendi ruhsat grubu olan tras taşı üretiminin yanı sıra davacı şirketin ruhsat grubunda yer alan zeolit madeni de ürettiği vurgulanmış, mahkeme de gerekçesinde bu duruma yer vermiştir.
karar sayılı dosyası kapsamından; davacı tarafından aleyhine davaya konu alanın zeolit maden alanı olduğu gerekçesiyle davalıya verilen 1(b) grubu tras işletme ruhsatının iptali istemiyle dava açıldığı, davanın reddine karar verildiği ve ret kararının Yargıtay 7. Hukuk Dairesi bozması sonrasındasayılı karar düzeltme isteminin reddi ile kesinleştiği anlaşılmaktadır. Bu durumda Yargıtay 7. Hukuk Dairesi bozmasından sonra kesinleştiği de gözetilerek, çelişkinin giderilmesi bakımından veya başkaca ilgili yerlerden koordinatlar belirtilmek suretiyle (plankoteler) maden sahasının standart topografik haritaları istenilerek, idari ve adli yargı aşamasında alınan raporlarda adı geçen bilirkişiler dışında içlerinde mineroloji uzmanı da olan maden mühendisi ve harita mühendislerinden oluşan uzman bilirkişi heyeti vasıtasıyla mahallinde keşif yapılarak, her iki tarafın ruhsat koordinatları da işlenerek ve farklı noktalardan çoklu numuneler de alınarak, bilirkişi kurulundan alınacak rapor sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile çıkan malzemenin tamamının zeolit olarak kabulü ve buna göre zarar hesabı yapılması doğru olmamış, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
2-Dosya içinde bulunan düzenlenen 17/11/2005 tarihli heyet raporunun sonuç bölümünde; davalı tarafın I(b) grubu işletme ruhsat talepli ruhsat sahası için Maden Kanunu 24. maddesi gereği işletme projesinin kabul edilmesi, ruhsat sahasına hak sağlanan koordinatlar dahilinde 10 yıl süreli 1 (b) grubu maden işletme ruhsatı ve saha alanında geçmiş dönemlerde yapılan üretim faaliyetlerinin tamamını gösterir son durum imalat haritası ve diğer belgelerin genel müdürlüğe tevdi edilmesini müteakip tras işletme izni verilmesi yönünde görüş bildirildiği
./..
-3-

anlaşıldığına göre, davalının önceki yıllarda başka bir maden şirketi tarafından da alandan maden çıkarıldığına dair iddiası da gözetilerek, söz konusu imalat haritasını da içerir şekilde davalı ruhsatına esas tüm bilgi ve belgelerin Müdürlüğünden temin edilerek dosya içine alınıp davalının faaliyeti öncesinde çıkartılan malzeme miktarının tespiti ile hesaplanacak tazminattan düşülmesi gerekirken, bu durumun gözetilmemesi doğru olmamış, kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
3-Bozma sonrası kadastro teknikeri ve harita mühendisi fen bilirkişilerce düzenlenen 26/06/2014 tarihli fen bilirkişi raporunda; kahverengi boyalı (C) harfi ile gösterilen 1.509,48 m2" lik alanın tarafların işletme ruhsat ve izin sahası dışında kaldığının belirtildiği ve hesap bilirkişi raporunda da bu duruma değinildiği halde bu alanda çıkarılan madenin de davacı zararına dahil edilmiş olması ve buna göre hesaplama yapılmış olması doğru olmamış bu husus da bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (1), (2) ve (3) no"lu bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve davalı şirket yararına takdir olunan 1.480,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davacıya yükletilmesine, peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/07/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.