İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11717 Esas 2019/19351 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11717
Karar No: 2019/19351
Karar Tarihi: 23.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11717 Esas 2019/19351 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçundan hapis cezasına mahkum edilmesi ve kasten yaralama suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ertelenmesi yönündeki talebin reddedilmesi sonucunda hükmün bozulduğu belirtiliyor. Mahkeme kararında, sanık hakkında adli para cezasına hükmedildiği göz önünde bulundurulmadan hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesinin hukuka aykırı olduğu belirtilmiş ve bu sebepten hükmün bozulması kararı verilmiştir. Bu kararın ardından sanığın hükümlülüğü TCK'nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğu uygulanması paragrafı çıkartılarak düzeltildi ve onandı. Kasten yaralama suçundan hüküm giyen sanığın hapis cezasının ertelenmesi talebi kabul edilmediği için hüküm bu sebepten bozuldu. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri kullanılmıştır.

3. Ceza Dairesi 2019/11717 E. , 2019/19351 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Hükümlerin açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında adli para cezasına hükmedildiği gözetilmeden, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasından TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğu uygulanmasına ilişkin paragrafın çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında, mahkemenin 18.01.2011 tarihli ve 2010/397 Esas – 2011/20 Karar sayılı ilk kararı ile 3 ay 22 gün hapis cezasının TCK"nin 51. maddesi gereğince ertelendiği, hükmün sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 27.03.2013 tarihli ve 2012/7666 Esas-2013/12652 Karar sayılı ilamı ile 5271 sayılı CMK"nin 231/5. maddesi yönünden değerlendirilmesi gerektiği gerekçesi ile bozulduğu, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği, sanığın
denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verildiği; Ceza Genel Kurulunun 09.02.2016 tarihli ve 2014/71 Esas - 2016/42 Karar sayılı ilamı gereğince sanığın 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkı nedeniyle hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23.10.2019 gününde oy birliği ile karar verildi.