Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/29641 Esas 2020/2141 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/29641
Karar No: 2020/2141
Karar Tarihi: 11.02.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/29641 Esas 2020/2141 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davalı vekili tarafından istenen temyiz talebi, davanın görüldüğü iş mahkemesi tarafından gerekçesiz olarak tefhim edilen hüküm üzerine yapılmıştır. Ancak kanunen gerekçesiz olarak tefhim edilen hükmün, gerekçeli olarak açıklanması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, gerekçeli kararın tebliğ edilmesi sonrasında kanuni süre içinde temyiz edilmemesi nedeniyle temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 321. maddesi gerekçeli kararın açıklanmasını zorunlu kılmaktadır. Ayrıca, basit yargılamada 297/2. maddesine uygun hükümlerin de gerekçeli olarak açıklanması gerekmektedir. Tebligat Kanunu madde 21'e göre tebliğ edilen gerekçeli kararın temyiz edilmemesi durumunda mahkemece temyiz talebinin reddedilmesi doğru bir işlem olarak değerlendirilmiştir.

22. Hukuk Dairesi 2016/29641 E. , 2020/2141 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 321. maddesinin 2. fıkrasında, "Kararın tefhimi, mahkemece hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanması ile gerçekleşir. Ancak zorunlu hâllerde, hâkim bu durumun sebebini de tutanağa geçirmek suretiyle, sadece hüküm özetini tutanağa yazdırarak kararı tefhim edebilir. Bu durumda gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerekir." hükmü düzenlenmiştir. Bu nedenlerle basit yargılamada 6100 sayılı Kanun"un 297/2. maddesindeki unsurları taşıyan hükmün, 6100 sayılı Kanun"un 321. maddesi uyarınca gerekçeli olarak açıklanması zorunludur.
Tarafların yüzüne gerekçesiz tefhim edilen hüküm, davalı vekiline gerekçeli olarak 01.08.2016 tarihinde Tebligat Kanununa göre tebliğ edilmiş ve davalı vekilince 22.08.2016 uyap sisteminden alınan dilekçe ile temyiz edilmiştir. Mahkemece, 06.09.2016 tarihli ek karar ile gerekçeli kararın tebliği tarihinden itibaren kanuni süre içerisinde temyiz talebinde bulunulmadığı için temyiz isteğinin reddine karar verilmiştir.
Gerekçeli kararın Tebligat Kanunu madde 21"e göre tebliğ edildiği fakat tebliğinden itibaren kanuni süre içerisinde kararın temyiz edilmediği anlaşılmakla; Mahkemenin, temyiz talebinin reddine ilişkin 06.09.2016 tarihli ek kararı, usul ve kanuna uygun olduğundan, davalının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile 06.09.2016 TARİHLİ EK KARARIN ONANMASINA, 11.02.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.