Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 24/04/2014 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 16/04/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar ... vekili ve vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiilden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, açılan davanın kabulüne karar verilmiş; karar, davalılar Limited Şirketi vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davalı ... yapılan gerekçeli karar tebliğinin 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 12. maddesi ve Tebligat Kanunu Uygulama Yönetmeliği"nin 20. maddesine uygun olmadığı anlaşılmaktadır. Davalı şirket bir özel hukuk tüzel kişisi olup ilgili mevzuat hükmü gereği yapılacak tebligatın da şirketin yetkili temsilcisine yapılması gerekir. Tebligat Kanunu"nun gerçek kişilere tebligat yöntemini düzenleyen 16. maddesi hükmü esas alınarak tebligat yapılması ve tebligata "aynı konutta birlikte oturduğunu beyan eden yiğeni imzasına" tebliğ edildiğine dair şerh düşülmesi usul ve yasaya uygun olmamıştır.
Şu halde; adı geçen davalıya usulsüz tebligat yapılması savunma hakkını kısıtlar nitelikte olduğundan usulüne uygun gerekçeli karar tebliği yapılmak üzere dosyanın geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan şekilde işlem yapılıp, eksiklikler tamamlandıktan ve gerekli temyiz süresi de beklendikten sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay’a yeniden gönderilmek üzere dosyanın yerel mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 18/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.