Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/8259 Esas 2019/21781 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8259
Karar No: 2019/21781
Karar Tarihi: 28.11.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/8259 Esas 2019/21781 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

İş Mahkemesi'nde açılan alacak davasına ilişkin nihai kararın temyiz edilemediği belirtilmiştir. Kesinlik sınırının kamu düzeni ile ilgilendirildiği vurgulanmıştır. Bozma kararının kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gerektiği belirtilerek, kararın 1.334,49 TL olarak hüküm altına alınan alacaklara ilişkin temyiz kesinlik sınırı olan 3.200,00 TL kapsamında kaldığı sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, davalının temyiz istemi reddedilmiş ve kanun maddeleri olan mülga 1086 sayılı Kanun'un 427 ve 432. maddelerinin uygulandığı belirtilmiştir.

22. Hukuk Dairesi 2019/8259 E. , 2019/21781 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Somut olayda, Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 02.07.2018 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan alacaklar bakımından hüküm altına alınan 1.334,49 TL karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 3.200,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.SONUÇ : Yukarıda yazılı sebepten, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.