MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Davacı, davalı işyerinde 1996/Mart ayından 05.01.2005 tarihine kadar çalıştığını, sigorta primlerinin eksik yatırıldığını, en son aldığı net maaşının 1.500,00 TLolduğunu beyanla eksik çalışmalarının ve prime esas kazançlarının tespitini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı şirkete ait fırında pişirici olarak çalıştığını beyan eden davacının 05.01.2005 – 01.05.2005, 21.10.2005 – 01.01.2006, 01.02.2006 – 05.07.2006, 01.09.2006 – 10.12.2006, 01.01.2007 – 05.12.2009, 15.01.2010 – 30.10.2010, 24.11.2010 – 25.04.2011 ve 21.05.2011 – 03.06.2011 tarihleri arasındaki çalışmalarının davalı Kurum"a bildirildiği, bordro tanığı olarak dinlenilen ... tarafından; kendisinin 2005/Mart ayında çalışmaya başladığının ve kendisi işe girdiğinde davacının çalışmadığının, davacının kendisinden bir yıl sonra işe başladığının beyan edildiği, ancak; bu tanığın hizmet cetvelinden, davalı işyerinde 01.09.2003 – 05.11.2004 tarihleri arasında çalışmasının bulunduğu, diğer bordro tanığı ... tarafından da; kendisinin 2005 yılının son aylarında işe başladığının ve kendisi işe başladığında davacının çalışmakta olduğunun beyan edildiği, söz konusu tanığın da 16.03.2004 – 05.02.2007 tarihleri arasında davalı işyerinde çalışmalarının bulunduğu, komşu işyeri tanıklarının araştırılmadığı anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık; somut olayda fiili çalışma olgusunun ispatı konusunda, mahkemece yapılan inceleme ve araştırmanın hükme yeterli bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde bu tür hizmet tespit davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması salt bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması koşuluyla, bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken komşu işyerleri kayıtlı çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür. Kamu düzenine dayalı bu tür davalarda hakim, görevi gereği doğrudan soruşturmayı genişleterek sigortalılık koşullarının oluşup oluşmadığını belirlemelidir. Bu yön Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527,30.6.1999 gün 1999/21-549-555,5.2.2003 gün 2003/21-35-64,15.10.2003 gün 2003/21-634-572,3.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 10.11.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.

Somut olayda; beyanları hükme esas alınan tanık beyanlarındaki çelişki giderilmeden sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; davacının talep ettiği tüm dönemde çalışması bulunan ya da tüm dönemde çalışması yoksa da talep edilen dönem itibari ile çalışmaları kesinti oluşturmayacak şekilde ve davalı ile akrabalık bağı bulunmayan bordro tanıklarını dinlemek, zabıta marifeti ile ve davalı Kurum"dan sorarak talep edilen dönemde davalı işyerine komşu işyeri sahipleri ile söz konusu işyerlerindeki çalışmaları kayıtlara geçmiş kişileri tespit ederek dinlemek, davacının çalıştığını beyan ettiği işyeri bir fırın olduğundan ilgili belediyeden; talep edilen dönemde denetim yapılıp yapılmadığını sormak ve yapılmış ise belgeleri istemek, ayrıca davacının davalı şirkete ait fırındaki çalışmaları gereğince bildiriminin yapılıp yapılmadığını ve sağlık raporu alıp almadığını ilgili birimlerden sormak ve böylece toplanan deliller değerlendirilmek sureti ile varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.