İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12339 Esas 2019/19443 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12339
Karar No: 2019/19443
Karar Tarihi: 24.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12339 Esas 2019/19443 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak suçundan mahkum olup, daha önce de aynı suçtan ceza almıştır. Mahkeme, yeniden suç işlediğine dair yeterli delil bulunduğundan tekerrüre esas alarak mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası sanık lehine hükümler içermekte olduğundan, bu hükümlere uygun olarak tekerrüre esas alınacak ilamın infaz aşamasında belirlenmesi gerekmektedir. Karar, temyiz sebeplerinin reddiyle onanmıştır.
Kanunlar:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1. maddesi - Kullanmak İçin Uyuşturucu veya Uyarıcı Madde Satın Almak, Kabul Etmek veya Bulundurmak ya da Uyuşturucu veya Uyarıcı Madde Kullanmak
6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi - TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasını değiştirme
5320 sayılı Kanun'a eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası - Tekerrüre esas alınacak ilamın infaz aşamasında belirlenmesi

3. Ceza Dairesi 2019/12339 E. , 2019/19443 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Güncel adi sicil kaydına gore tekerrüre esas başkaca mahkumiyeti bulunan sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesine ait, 08/05/2014 tarihli, 2014/116 Esas ve 2014/148 Karar sayılı ilamına konu suçun, 5237 sayılı TCK"nin 191/1. maddesinde düzenlenen “Kullanmak İçin Uyuşturucu veya Uyarıcı Madde Satın Almak, Kabul Etmek veya Bulundurmak ya da Uyuşturucu veya Uyarıcı Madde Kullanmak” suçu olduğu, hükmünden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesiyle yeniden düzenlenen TCK"nin 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası sanık lehine hükümler içermekte olup, öncelikle anılan hükme ilişkin uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre sanık hakkında tekerrüre esas alınacak ilamın infaz aşamasında belirlenmesi mümkün görüldüğünden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 24.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.