MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nun 81, 35, 62, 53, 58, 63. maddeleri uyarınca 10 yıl 10 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Dosya içerisine getirilen ve tefrik kararı verilen Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/507 esas ve 2013/407 karar sayılı dosyalarındaki belge suretlerinin aslına uygunluğunun onaylanmaması bozma nedeni ise de; bu husus mahallinde tamamlanması mümkün bir noksanlık olarak görüldüğünden, bozma isteyen tebliğname düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın, mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; delillerin mahkumiyete yeterli olmadığına, suç vasfının yanlış tayin edildiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama ile Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan yargılama gideri olarak tahsiline karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi, kanuna aykırı ise de; bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine ve zorunlu müdafii ücretlerine hükmolunan bölümün hükümden çıkartılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 27/09/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.