İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16287 Esas 2020/240 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16287
Karar No: 2020/240
Karar Tarihi: 07.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16287 Esas 2020/240 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanık hakkında basit yaralama suçundan verilen hüküm üzerine yapılan temyiz başvurusunu değerlendirdi. Kararda, daha önce uzlaşma kapsamında olan kasten yaralama suçunun 6763 sayılı Kanun ile 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddelerinde yapılan değişiklik öncesinde de uzlaşma kapsamında olduğu belirtildi. Tekerrüre esas alınan suçun basit tehdit suçu olması sebebiyle tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına ilişkin araştırmanın yapılması ve Anayasa Mahkemesi'nin kararı sebebiyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesine hükmedildi. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 53 maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi olarak belirtildi.

3. Ceza Dairesi 2019/16287 E. , 2020/240 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında ...Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/13083 numaralı iddianamesi ile sadece 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 53 maddeleri gereğince kamu davası açıldığı ve yine sadece basit yaralama suçundan hüküm kurulduğu gözetildiğinde, söz konusu kasten yaralama suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddelerinde yapılan değişiklikten önce de uzlaşma kapsamında bulunduğu, katılanın 13.02.2014 tarihinde alınan beyanında, usulüne uygun şekilde yapılan uzlaşma teklifini kabul etmediği, düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten önce usulüne uygun olarak yapılan uzlaşma tekliflerinin geçerli olduğu ve bu nedenle uzlaşma teklifi yapılmış ve kabul edilmemiş olan dosyalarda yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz taleplerinin reddine, ancak;
1)Tekerrüre esas alınan ilamdaki suçun, TCK"nin 106/1-1. cümle maddesi uyarınca hükmolunan basit tehdit suçu olması ve basit tehdit suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamına alınmış olduğu ve adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka sabıkaları olduğu ancak o ilamlarında uzlaşma kapsamına alındığı gözetildiğinde, tekerrüre esas ilamda uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
2)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.