İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a aykırılık - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18303 Esas 2020/258 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18303
Karar No: 2020/258
Karar Tarihi: 07.01.2020

Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a aykırılık - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18303 Esas 2020/258 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmüne temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, kanuna aykırı müdahale suçundan verilen hükümde sanığa fazla ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ve düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 6136 sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK'nın 53/1, 86/1, 86/3-e ve 87/3. maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2019/18303 E. , 2020/258 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun"a aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesi uygulanmamış ise de, hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nin 86/1 maddesi uyarınca belirlenen ""1 yıl 6 ay"" hapis cezası üzerinden TCK"nin 86/3-e maddesi gereği yarı oranında arttırım yapılarak sonuç cezanın "1 yıl 15 ay" hapis cezası yerine "2 yıl 3 ay" olarak tespit edilmesi, devamında TCK"nin 87/3. maddesi gereği (1/3) oranında arttırım yapılırken sonuç cezanın "1 yıl 24 ay" hapis cezası yerine "3 yıl" olarak tespit edilmesi suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasında TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulandığı kısımdan "2 yıl 3 ay" ibaresi çıkartılarak yerine "1 yıl 15 ay" ibaresinin eklenmesi, devamında TCK"nin 87/3. maddesinin uygulandığı kısımdan "3 yıl" ibaresi çıkartılarak yerine "1 yıl 24 ay" ibaresi eklenmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.