MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)

Taraflar arasında görülen davada... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/03/2016 tarih ve 2015/325-2016/173 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı bankadan farklı tarihlerde kullandığı krediler nedeniyle davalı tarafından haksız kesintiler yapıldığını, yapılan kesintilerin haksız şart kapsamında olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 6.431,82 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kredi sözleşmeleri gereğince alınan masrafların sözleşme kapsamına ve yürürlükteki mevzuata uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında 7 adet kredi sözleşmesi imzalandığı, sözleşme ve eklerinin davalı bankanın tüm müşterilerine sunduğu standart sözleşme kapsamında olup davacının standart sözleşmeye etki etmesinin mümkün olmadığı, kredi kapsamında çeşitli masraf kalemleri adı altında davacıdan yapılan bir kısım kesintilere ilişkin genel teamül bulunduğu, buna göre de banka tarafından alınan masraflardan genel teamüle uygun oranlarda tahakkuk ettirilen kısmının davalı banka tarafından alınmasının mümkün olduğu, davacıdan davalı bankadan çekmiş olduğu ticari kredilerden dolayı toplamda 6.638,83 TL kesinti yapıldığı, yapılan kesintilerden makul oran ( % 0,5 ) dışında kalan 3.960,08 TL"lik kısmının haksız şart niteliğinde olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 3.960,08 TL’nin dava tarihinden itibaren mevduata işleyecek en yüksek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, dava konusu kredi sözleşmelerinin akdedildiği tarih itibariyle yürürlükte bulunan 818 sayılı BK"nin ilgili hükümlerinin uygulanması gerektiğinden sözleşme hükümleri, genel işlem şartı olarak değerlendirilemeyecek olmakla birlikte kredi sözleşmelerinde açıkça müşteriden masraf ve komisyon alınacağının belirtilmesi, masraf ve komisyonların hangi tutar üzerinden hangi oranda alınacağı belli olmamakla birlikte, alınan bilirkişi raporunda diğer bankaların uygulamaları da emsal alınarak uygulamada %0,5 komisyon oranının kabul gördüğünün tespit edilmesine ve mahkemece de işbu bilirkişi raporuna itibar edilerek emsal banka uygulamaları doğrultusunda karar verilmiş olmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 10/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.