MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekilince süresinde, davalılardan ... tarafından da süresi dışında temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R

1- 23.03.2017 tarihli hüküm İş Mahkemesi sıfatıyla verilmiştir. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesi hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir.
Somut olayda 23.03.2017 tarihli karar davalı ..."nın mernis adresine 31.05.2017 tarihinde tebliğ edilmiş, buna rağmen davalı temyizi 14.06.2017 tarihinde vuku bulmuştur. Bu duruma göre davada 8 günlük temyiz süresinin hükmü temyiz eden davalı bakımından geçtiği açıktır.
O halde, 01/06/1990 Tarih ve 1989/3 E. 1190/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı da göz önünde tutularak davalı ..."nın temyiz dileklerinin süre aşımı yönünden REDDİNE,
2- Davacı ... vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede; dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan ..."ya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcın davacıya yükletilmesine, 04.10.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.