
Esas No: 2019/10949
Karar No: 2019/19606
Karar Tarihi: 04.11.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10949 Esas 2019/19606 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan vekilinin süresinde verdiği temyiz dilekçesinin sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
Arkadaş olan taraflardan, katılanın, sanık ..."nin eşine cinsel taciz içeren mesajlar attığı, eşinin söylemesi üzerine durumdan haberdar olan sanık ..."nin katılana buluşma teklif ettiği, katılanın buluşma yerine gelmesi üzerine sanık ..."in kullandığı araçla bir süre dolaştıktan sonra, sanık ..."nin tuvalet ihtiyacı olduğunu söyleyerek ıssız bir yerde aracı durdurduğu ve katılana araçtan inmesini söyleyip bacaklarına üç el ateş ettiği, atışlardan ikisinin isabet alıp, yaralanmalardan bir tanesinin hayati tehlikeye neden olduğu olayda, sanığın engel hali bulunmadığı halde katılanın hayati bölgelerine ateş etmemiş olması ve eylemine dış müdahale olmadan kendiliğinden son vermesi hususları birlikte değerlendirildiğinde, kastının yaralamaya ilişkin olduğu yönündeki mahkeme değerlendirmesinde usul ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, tebliğnamenin bu husustaki bozma istemli görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanıklar hakkındaki iddianamede daha ağır cezayı içeren kasten öldürmeye teşebbüs suçundan dava açıldığı, mahkemece daha hafif cezayı içeren kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verildiği ve hükmün tefhim edildiği oturumda Cumhuriyet savcısı tarafından kasten yaralama suçundan esas hakkında mütalaa verilirken sanıklar ve müdafiilerinin hazır bulunmaları dikkate alındığında, sanıklar hakkında TCK"nin 87/1-son maddesine göre ek savunma verilmemesinin savunma hakkının kısıtlanması niteliğinde olmadığı anlaşıldığından, tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar müdafiileri ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme aykırı ONANMASINA, 04.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.