MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm, 15/06/2016 tarihinde kesinleşmiş olup, davacı vekili tarafından kararın kesinleşmesinden sonra talep edilen tavzihin reddine dair 23.08.2016 tarihli ek kararın süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince verilen 25.10.2017 tarihli istinaf başvuru talebinin reddine ilişkin kararın istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15.Hukuk Dairesince 25.10.2017 tarihli karar ile, kanun yolu incelemesinin Yargıtay tarafından yapılması gerektiğine karar verilmiş olmakla istinaf dilekçesi temyiz dilekçesi olarak kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekilinin talebi, hükmün tavzihine ilişkindir. Hüküm, karar tarihi itibari ile temyiz incelemesine tabi olduğundan mahkemenin, davacı tarafın istinaf başvuru talebinin HMK"nın 346. maddesi gereğince kesin olduğu gerekçesi ile reddine ilişkin 31/10/2016 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar verilerek, davacı vekilinin esasa ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine geçilmiştir.
Tavzih talebinin yerinde olmadığı, Mahkemece saptanmıştır.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddi ile yasaya uygun bulunan 23/08/2016 tarihli ek kararın ONANMASINA, 15,20 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.