İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11304 Esas 2019/19635 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11304
Karar No: 2019/19635
Karar Tarihi: 04.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11304 Esas 2019/19635 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edildi. İlk suçtan verilen adli para cezası, kanunda belirlenen hükümler gereği kesinleştiği için temyiz istemi reddedildi. Ancak, mağdura yönelik kasten yaralama suçundan verilen hapis cezasına ilişkin temyiz sebepleri kabul edildi. Raporda mağdurun yaralanmasının tespit edildiği belirtilerek, tebliğnamedeki bozma düşüncesine katılındı. Ancak, sanığın ikinci suçtan verilen hapis cezası kanuni sonuçları uygulanmadığı için karar bozuldu. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı uyarınca sevk maddeleri arasında belirtilmemiş olan kanun maddesi nedeniyle sanığın hakları ihlal edildiği kabul edildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin kararı uyarınca bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği de belirtildi. Bu nedenlerle karar bozuldu. Kanun maddeleri: 6136 sayılı Kanun, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 6217 sayılı Kanun, 1412 sayılı CMUK, 5237 sayılı TCK, 5271 sayılı CMK, TCK'nin 53/1. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/11304 E. , 2019/19635 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında mağdur ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Mağdur hakkında Göğüs Cerrahi Uzmanı tarafından düzenlenen Balıkesir Devlet Hastanesinin 18.02.2015 tarihli kati raporunda, toraks BT"de solda pnömotoraks yaralanması tespit edildiğinin belirtilmesi karşısında, raporun hüküm kurmaya elverişli olduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki (1) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas ve 2017/247 Karar sayılı kararı uyarınca sanık hakkında düzenlenen iddianamede sevk maddeleri arasında 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesi gösterilmediği halde, sanığa ek savunma hakkı verilmeden uygulama yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
b) Sanık hakkında kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK’nin 53/1. maddesindeki hak yoksunlukları uygulanmamış ise de; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edildiği de nazara alınarak, sanık hakkında uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 04.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.