MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı nezdinde tarımsal sulama aboneliğinin bulunduğunu, adına kayıtlı sayacın değiştirilerek incelemeye gönderildiğini, inceleme sonucu düzenlenen raporda sayacın sağlam olduğu tespitine yer verildiğini; ancak, optik portla yapılan endeks kontrolünde sulama sezonu içerisinde 170 gün gibi uzun süreli faz kesintisi olduğunun tespit edildiğini ileri sürerek; haksız şekilde kaçak kullanım bedeli olarak tahakkuk ettirilen 24.490,20 TL tutarında borcunun olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; sulu tarım arazisi olduğu için tüketim miktarının yüksek olduğunu, tahakkuk ettirilen borç miktarının gerçeği yansıttığını, tahakkukun mevzuata uygun olduğunu savunarak; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile; 7792 nolu elektrik aboneliğinden dolayı davacının 21.895,51 TL borcu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hükmün davalı tarafından temyizi üzerine; Dairemizin, 31.05.2017 tarihli, 2016/502 Esas, 2017/8655 Karar sayılı ilamı ile; "... Hükme esas alınan 29.12.2014 tarihli bilirkişi raporunun yetersiz olduğu, bu nedenle dosyanın üç kişilik uzman bilirkişi kuruluna tevdi ile denetime elverişli bir rapor alınmak üzere" karar bozulmuştur.
Mahkemece, bozmaya uyma kararı verildikten sonra yapılan yargılama neticesinde; bozma sonrasında alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulü ile, 7792 nolu elektrik aboneliğinden dolayı davacının 22.461,72 TL borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmiştir.
Dairemizin, 2018/5426 Esas, 2018/12013 Karar sayılı ilamı ile"Somut uyuşmazlıkta; mahkemece verilen ilk kararda davacının 21.895,51 TL yönünden borçlu olmadığı kabul edilerek hüküm kurulmuştur. Kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin yukarıda gün, esas ve karar sayısı belirtilen ilamı ile karar bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının 22.461, 72 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir. Oysa; Bozma öncesi verilen ilk karar, sadece davalı tarafından temyiz edilmekle kabul edilen miktar davalı yönünden usuli kazanılmış hak oluşturur ve bozma sonrası verilen ikinci kararda bu miktardan daha fazlasına hükmedilemez. Bu itibarla; yukarıda açıklanan ilkeler gözetilerek mahkemece, bozma öncesi hükmedilen miktardan daha fazlasına karar verilemeyeceği gözetilerek, varılan sonuç dairesinde hüküm tesisi gerekirken, bozma sonrası ilk kararda belirtilen miktardan fazlasına hükmedilmesi doğru olmamış, kararın re"sen bozulması gerekmiştir. "gerekçesiyle tekraren bozulmuştur.
Mahkemece, bozmaya uyma kararı verildikten sonra yapılan yargılama neticesinde; davanın kısmen kabulü ile, davacının davalıya 7792 nolu elektrik aboneliğinden dolayı 21.895,51 TL borcu olmadığının tespitine , fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, tarımsal sulama abonesi davacı hakkında yapılan tahakkuka ilişkin borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği"nin 19.maddesine göre; sayacın müşterinin kusuru dışında herhangi bir nedenle tüketim kaydetmediğinin tespiti halinde, varsa müşterinin aynı döneme ait sağlıklı olarak ölçülmüş geçmiş dönem tüketimleri dikkate alınarak; yoksa, sayaç çalışır duruma getirildikten sonraki müşterinin ödeme bildirimine esas ilk iki tüketim dönemine ait tüketimlerinin ortalaması alınarak hesap yapılması gerektiği kuşkusuzdur.
Somut olayda; Dairemizin, 31.05.2017 tarihli, 2016/502 Esas, 2017/8655 Karar sayılı ilamı ile; sayacın muhtelif zamanlarda tüketilen enerjiyi okumadığı, bunun gerilim dirençlerindeki arıza ve yanmalardan kaynaklandığı, hükme esas alınan 29.12.2014 tarihli bilirkişi raporunda Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği"nin 19.maddesine göre hesaplama yapıldığı; ancak, sayacın söküldüğü tarihte üzerinde okunan endeksin hesabının yapılmadığı açıkça belrtilmiş olmasına karşın; bozmadan sonra alınan ve hükme esas alınan heyet raporunda bozma doğrultusunda hesap yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca, mahkemece; yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilerek, öncelikle dosyanın önceki bilirkişi dışında oluşturulacak üç kişilik uzman bilirkişi kuruluna verilmesi, bilirkişi heyetinden Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği"nin 19.maddesine göre hesap yapılması ile davalının davacı taraftan isteyebileceği bedelin hesaplanması konusunda denetime elverişli bir rapor alınması, daha sonra toplanan ve toplanacak tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporu benimsenerek karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince davalı taraf yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 26/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.