MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, hakaret
HÜKÜM : Sanık ... hakkında;
..."a karşı öldürmeye teşebbüs suçundan; TCK"nun 81/1, 35/2. maddeleri gereğince 11 yıl 5 ay hapis cezası,
..."a karşı hakaret suçundan; CMK"nun 223/4-c. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına.
Sanık ... hakkında;
..."ya karşı hakaret suçundan; CMK"nun 223/8. maddesi gereğince kamu davasının düşmesine.
Sanık Lütfü Uyar hakkında;
..."a karşı öldürmeye teşebbüs, hakaret ve tehdit suçlarından; CMK"nun 223/2-e maddesi gereğince beraat.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... müdafîi süresinde temyiz başvurusunda bulunmuş ise de, sanığın cezaevi idaresinden havaleli 25.10.2016 tarihli dilekçe ile temyizden vazgeçtiğini ve hükmün onanmasını talep ettiğini bildirmekle, CMK’nun 266. maddesi uyarınca temyizden vazgeçme olarak kabul edildiğinden, katılan sanık ... müdafiinin temyiz istemi ile sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, mağdur sanık ...’nin mağdur Sanık ...’yu kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ... hakkında mağdur Sanık ...’yu kasten öldürmeye teşebbüs suçunun elde edilen delillerin 5271 sayılı CMK"nun 223/2-e. maddesi uyarınca mahkumiyetlerine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek beraatine karar verildiği, mağdur sanık ...’nin mağdur sanık ...’ya hakaret suçundan hakaretin karşılıklı olarak işlenmesi nedeniyle CMK’nun 223/4-c. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği, mağdur sanık ...’nun mağdur sanık ...’ye hakaret ve basit yaralama suçlarından ...’nin şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle CMK’nun 223/8. maddesi gereğince düşürülmesine karar verildiği mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, mağdur sanık ... müdafiinin, mağdur sanık ...’nin kasten öldürmeye teşebbüs suçundan az ceza aldığı, hakaret suçundan da ceza verilmesi gerektiği, sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs hakaret ve tehdit suçlarından beraat kararı verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu, mağdur sanık ... hakkında hakaret ve basit yaralama suçlarından düşme kararı değil beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
A)Sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs, hakaret ve tehdit suçlarından kurulan beraat hükümlerin, mağdur sanık ... hakkında hakaret ve basit yaralama suçlarından kurulan düşme hükmünün, mağdur sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
B)Mağdur sanık ... hakkında mağdur sanık ...’ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
1-Katılan sanık ... ile sanık ... arasında önceye dayalı husumetin bulunması, olay günü yine kavga ettiklerinin bu kavga sırasında birbirlerine hakaret ettiklerinin tanık beyanları ile tespit edilmesi ve mahkeme tarafından gerekçede kabul edilmesi, karşılıklı hakaretler sonucunda evinden aşağıya inen ... ... bıçakladığı sırada kendisinin de yüzünden btm ile iyileşir şekilde yaralandığının rapor ile belirlenmesi, iddianamede ilk hakaretin katılan sanık ..."dan geldiği yönünde anlatım var iken gerekçeli kararda ilk hakaretin sanık ..."den geldiğinin kabul edilmesi, ancak hangi delile istinaden böyle kabul edildiğinin gerekçede gösterilmemesi, bu durumda olayda ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tam olarak tespit edilememesi, hususları karşısında sanık hakkında asgari düzeyde tahrik indirimi uygulanması gerekirken yazılı gerekçe ile uygulanmayarak fazla ceza verilmesi,
2-24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, katılan sanık ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 04/10/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.