MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar avukatları tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Belediyeye bağlı İtfaiye Müdürlüğünde 01/06/2008-31/03/2014 tarihleri arasında dava dışı değişik alt işverenler nezdinde şoför olarak ve en son net 1.515 TL aylık ücretle ve ayrıca yemek il yol sosyal yardımından yararlanarak çalıştığını, davalı işyerinde ulusal bayram ve genel tatil günleri de dahil olmak üzere bir tam gün (24 saat) çalışma sonrasında bir tam gün dinlenme şeklinde ayın 15 günü çalışılıp, 15 gününde ise istirahat şeklinde mesai yaptığını, iş akdinin davalı Belediyeni talimatı üzerine dava dışı alt işveren şirketi tarafından haksız şekilde feshedildiğini ancak müvekkilinin almaya hak kazandığı tazminat ve bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili belediye bünyesinde çalışmadığı, müvekkili belediyenin ihale makamı olduğunu ve ihaleyi alan firmaya tüm hak edişlerini ödediğini, Büyükşehir ve ilgili yasadaki değişiklikler çerçevesinde müvekkili Belediye bünyesindeki İtfaiye Müdürlüğünün Bursa Büyükşehir Belediyesine devrolunduğunu, bunu sonucu olarak hizmet alımı kapsamında çalışan kişilerinde işten çıkartılmak zorunda kalındığını, bu nedenle feshin haklı sebebe dayandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ile bilirkişi raporuna dayanılarak ve davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarında yapılan karineye dayalı makul indirim (takdiri indirim) dışında dava kabul edilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava kısmi dava olarak açılmış olup hüküm altına alınan fazla mesai, yıllık izin ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarında dava ile istenen miktarlara dava, ıslahla artırılan miktarlara ise ıslah tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, ıslahla artırılan miktarlara “fesih ihbar tarihi olan 31/03/2014 tarihinden” denilerek faize hükmedilmesi ve ayrıca yıllık izin alacağında hükmedilmesi gereken faiz türünün yasal faiz olmasına ve davacı talebinin de bu yönde olmasına rağmen yasal faiz yerine talebi de aşarak en yüksek mevduat faizine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 3, 4 ve 5 numaralı bentlerinde yer alan “… fesih ihbar tarihi olan 31/03/2014 …” sözcük ve tarihlerin çıkartılarak yerlerine ayrı ayrı “… ıslah tarihi olan 04/02/2015 …” sözcük ve tarihlerinin yazılmasına,
Hükmün 5 numaralı bendinde yer alan “… mevduata uygulanan en yüksek …” sözcüklerinin çıkartılarak yerine “… yasal …” sözcüğünün yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 17/12/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.