T.C.
YARGITAY
10. Ceza Dairesi


Adalet Bakanlığının, 04/09/2019 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... (Gezerler) hakkındaki hükmün açıklanmasına dair Uzunköprü 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/07/2018 tarihli ve 2018/19 esas, 2018/70 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/09/2019 tarihli yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanık hakkında 03/02/2014 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı 08/05/2014 tarihli iddianameyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Uzunköprü 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/04/2015 tarihli ve 2014/682 esas, 2015/235 sayılı kararıyla TCK"nın 191/1, 31/2 ve 62/2. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 6545 sayılı Kanunla değişik 5320 sayılı Kanunun geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın itiraz edilmeksizin kesinleştiği
2- Daha sonra sanığın denetim süresi içinde işlediği iddia edilen “kasten yaralama” suçundan dolayı mahkûmiyet hükmünün kesinleşmesini müteakip, hükmün açıklanması için ihbarda bulunulması üzerine, Uzunköprü 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/07/2018 tarihli ve 2018/19 esas, 2018/70 sayılı kararıyla hüküm açıklanarak sanığın TCK"nın 191/1, 31/2 ve 62/2. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "1- Sanık hakkında 6545 sayılı Kanun"la değişik 5320 sayılı Kanun"un geçici 7/2. maddesi gereği 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191. maddesi kapsamında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş oyması karşısında, bu durumda 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesindeki genel kurallar değil, 5237 sayılı Kanun"un 131. maddesindeki özel hükümlerin uygulanması gerektiği, buna göre de hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içinde anılan Kanun"un 191/4. maddesindeki kuralların geçerli olacağı anlaşıldığından sanığın ancak kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi veya tekrar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması hallerinde hüküm açıklanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-Kabule göre de, 5237 sayılı Kanun"un 50/3. maddesinde yer alan "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir" şeklindeki hüküm gereğince, suç tarihinden önce hapis cezasına mahkûm edilmediği anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1.fıkrasındaki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmemiştir." denilerek, Uzunköprü 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/07/2018 tarihli ve 2018/19 esas, 2018/70 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla değişik 5320 sayılı Kanunun geçici 7. maddenin 2. fıkrasında yer alan, “Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” şeklindeki düzenlemeyle, 6545 sayılı Kanun öncesi dönemde soruşturma aşamasında hakkında TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası uyarınca kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı verilmeden ve dolayısıyla denetimli serbestlik ve gerekli görülmesi halinde tedavi tedbiri uygulanmadan dava açılmış olan sanık hakkında soruşturma aşamasında uygulanmamış olan denetimli serbestlik ve gerekli görülmesi halinde tedavi tedbirinin kovuşturma aşamasında Mahkeme tarafından hükmün açıklanmasının geri bırakılması yoluyla uygulanması amaçlanmakta olup, bu durumda CMK’nın 231. maddesindeki genel kuralların değil, TCK’nın 191. maddesindeki özel hükümlerin uygulanması gerektiği, buna göre de hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içinde TCK’nın 191/4. maddesindeki kuralların geçerli olacağı anlaşıldığından, sanığın ancak kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi veya tekrar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması hallerinde hüküm açıklanabilecektir.
Somut olayda ise sanığın denetim süresi içinde işlediği iddia edilen suç “yaralama” suçu olduğundan, kanundaki özel düzenlemede yer alan emredici hüküm nedeniyle, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu haricinde başka bir suçtan mahkûmiyet nedeniyle hükmün açıklanması yasaya aykırı olup, (1) numaralı kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
Bu nedenle, her ne kadar kabule göre ileri sürülen (2) numaralı talep de doğru olmakla birlikte, bu aşamada hükmün açıklanması şartları oluşmadığından, sanık hakkındaki kısa süreli hapis cezasının seçenek tedbire çevrilmesi gerektiğine ilişkin talebin konusuz kaldığı, daha sonra hükmün açıklanma koşullarının oluşması halinde Mahkemece hüküm açıklanırken kısa süreli hapis cezasının seçenek tedbire çevrilmesinin mümkün olduğu anlaşılmış olup, bu husus inceleme dışı tutulmuştur.
D) Karar:
Açıklanan nedenlere göre; hükmün açıklanmasına dair Uzunköprü 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/07/2018 tarihli ve 2018/19 esas, 2018/70 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 02.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.