MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 24/02/2016 tarih ve 2014/1519-2016/165 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalı arasında 17/11/2012 tarihinde imzalanan belirsiz süreli iş sözleşmesi ile davalının müvekkili şirkete ait “... Diyaliz Merkezi”nde hemodiyaliz hemşiresi olarak çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinde rekabet yasağı ve cezai şartlara ilişkin hükümlerin bulunduğunu, davalının 31/07/2014 tarihinde istifa ederek iş sözleşmesini sonlandırdığını ve 12/08/2014 tarihinde de müvekkili ile aynı mesleki faaliyet içerisinde bulunan bir başka diyaliz merkezinde hemodiyaliz hemşiresi olarak çalışmaya başladığının öğrenildiğini, davalının teknik ticari ve personele ilişkin iş sırlarına ve müşteri çevresine nüfuz eden konumu nedeniyle müvekkilinin işyerine dair elde ettiği bilgi ticari sır ve teknik verileri paylaşmasının müvekkilinin işvereni zarara uğratacağının açık olduğunu, bu durumun rekabet yasağına aykırılık teşkil ettiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 10.000,00 TL cezai şart yasal faiz ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; hemşire olarak görev yapan müvekkilinin ne tür bir ticari sırra vakıf olduğunun ve bu bilgilerin kullanılmasının işverene önemli bir zarar verip vermediği hususunun açıklığa kavuşturulması gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı şirkete ait hasta kayıtlarının ve hastaların kimlik ve telefon numaralarının davalı tarafından bilinmesi, kullanılması ya da hastalarının davalının yeni çalıştığı diyaliz merkezine gitmesi durumunun söz konusu olmadığı, bu nedenlerle davalının konumu itibariyle rekabet yasağına ilişkin hükümleri yönünden cezai şart isteminin yerinde görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,15/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.