T.C.
YARGITAY
10. Ceza Dairesi

Adalet Bakanlığının, 18/09/2019 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ..."nın mahkûmiyetine ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/06/2018 tarihli ve 2017/731 esas, 2018/300 sayılı kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 01/10/2019 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanığın 27/11/2015 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı yapılan soruşturma sonucunda TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca kamu davasının açılmasının ertelenmesine karar verildiği, ancak erteleme süresi zarfında yeniden uyuşturucu madde kullandığı iddiasıyla erteleme kararı kaldırılarak kamu davası açıldığı,
2- Yapılan yargılama sonucunda, Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/06/2018 tarihli ve 2017/731 esas, 2018/300 sayılı kararıyla TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, 58. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği, hükmün usulüne uygun olarak sanığın yüzüne karşı tefhim edildiği ancak yasa yolu incelemesinden geçmeden kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesinin anılan dosyasında suç tarihinin 27/11/2015 olduğu, sanığın tekerrüre esas alınan Ankara 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2015 tarihli ve 2014/499 esas, 2015/674 sayılı kararının suç tarihinden sonra 15/01/2016 tarihinde kesinleştiği, bu hükmün tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın tekerrüre esas başka bir sabıka kaydı da bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmemiştir." denilerek, Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/06/2018 tarihli ve 2017/731 esas, 2018/300 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
İnceleme konusu dosyada suç tarihinin 27/11/2015 olduğu, Mahkemece tekerrüre esas alınan Ankara 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2015 tarihli ve 2014/499 esas, 2015/674 sayılı kararının ise suç tarihinden sonra 15/01/2016 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından, TCK’nın 58/1. maddesinde yer alan “Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi hâlinde, tekerrür hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenleme uyarınca bu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı, adli sicil kaydına göre sanığın tekerrüre esas başka bir mahkûmiyeti de bulunmadığı, anlaşıldığından, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması yasaya aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/06/2018 tarihli ve 2017/731 esas, 2018/300 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA; aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak, gerekçe bölümünde ve hüküm fıkrasında sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısımların ÇIKARILMASINA, infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 02.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.