İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen iki ayrı iddianame ile sanık ...’in katılan ...’ya karşı hırsızlık ve güveni kötüye kullanma suçlarından, müşteki ...’ye karşı dolandırıcılık suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı, İzmir 11. Asliye Ceza Mahkemesinde görülen davaların birleştirilmesine karar verildiği ve yapılan yargılama sonucunda İzmir 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.11.2014 tarihli ve 2012/1108 Esas, 2014/764 Karar sayılı ilamı ile sanık ... hakkında, katılan ... ’ya yönelik hırsızlık suçundan; TCK’nın 141/1, 58/6, 53 maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezası ile mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, müşteki ...’ye yönelik hırsızlık suçundan; TCK’nın 141/1, 58/6, 53 maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezası ile mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiş olup, anılan kararın sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 24.10.2018 tarih, 2018/2374 Esas ve 2018/14791 Karar sayılı ilamı sanığın katılan ...’ya yönelik eyleminin TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, müşteki ...’ye yönelik eyleminin ise TCK’nın 142/2-f maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu belirlenerek hükümlerin bozulmasına ve sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda İzmir 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.12.2018 tarihli ve 2018/1100 Esas, 2018/1260 Karar sayılı ilamı ile sanık ... hakkında, katılan ... ’ya yönelik hırsızlık suçundan; TCK’nın 142/1-b, 58/6, 53 maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezası ile ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, müşteki ...’ye yönelik hırsızlık suçundan; TCK’nın 142/2-f, 58/6, 53 maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezası ile ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verildiği, anılan kararın sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 09/05/2019 tarih, 2019/1511 esas ve 2019/7848 karar sayılı ilamı ile sanık hakkında kurulan hükümlerin onanmasına karar verildiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 20.09.2019 tarih ve KD-2019/74276 sayılı yazısı ile özetle, sanık hakkında ilk mahkumiyet kararı olan İzmir 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/11/2014 tarih, 2012/1108 Esas ve 2014/764 Karar sayılı ilamında 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesinin uygulanması esnasında birinci kez tekerrür hükümleri uygulandığı, bu kararı sadece sanığın temyiz ettiği ve kazanılmış hak gereği yeni kurulan hükümde tekerrür hükümleri uygulanırken önceki hükümden daha ağır uygulama yapılamayacağı, buna rağmen bozma sonrası İzmir 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.12.2018 tarih, 2018/1100 Esas ve 2018/1260 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulandığı, sanık hakkında birinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması gerektiğinden, sanık hakkında verilen onama kararının kaldırılarak, hükümlerin düzeltilerek onanmasına karar verilmesi yönünde itiraz talebinde bulunulması üzerine dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Dosyanın incelenmesinde; sanık hakkındaki İzmir 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.11.2014 tarihli ve 2012/1108 Esas, 2014/764 Karar sayılı kararında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verildiği, kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 24.10.2018 tarih, 2018/2374 Esas ve 2018/14791 Karar sayılı ilamı sanığın katılan ...’ya yönelik eyleminin TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, müşteki ...’ye yönelik eyleminin ise TCK’nın 142/2-f maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu belirlenerek hükümlerin bozulmasına ve sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına karar verildiği, bozma sonrası bozmaya uyularak verilen İzmir 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.12.2018 tarihli ve 2018/1100 Esas, 2018/1260 Karar sayılı ilamı ile kurulan hükümlerde sanık hakkında ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verildiği, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 24.10.2018 tarih, 2018/2374 Esas ve 2018/14791 Karar sayılı ilamının aleyhe temyiz olmadığından sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiği ve bu nedenle sanık hakkında ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilemeyeceği belirlenmekle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 20.09.2019 tarih ve KD-2019/74276 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan itirazın kabulü ile Dairemizin 09/05/2019 tarih 2019/1511 esas ve 2019/7848 karar sayılı sanık hakkındaki onama kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, sanığın diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mahkemenin bozmadan önceki 28.11.2014 tarihli kararında sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi gereğince tekerrür hükmü uygulandığı ve anılan kararın sanık tarafından temyiz edilmiş olup aleyhe temyiz bulunmadığının anlaşılması karşısında; bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanığın kazanılmış hakkı gözetilmeden yazılı şekilde ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından TCK"nın 58.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerden "ikinci kez” ibaresinin çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.10.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.