T.C.
YARGITAY
10. Ceza Dairesi

Adalet Bakanlığının, 10/10/2019 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ...’ın mahkûmiyetine ilişkin İstanbul 32. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/07/2018 tarihli ve 2017/576 esas, 2018/384 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 24/10/2019 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısında kanun yararına bozulması talep edilen kararın esas numarasının “2017/576” yerine “2016/576” olarak yazılması, maddi yazım hatası olarak görülmüştür.
1- Sanık hakkında, 12/11/2013 tarihinde işlediği iddia olunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı yapılan yargılama sonucunda, İstanbul (kapatılan) 76. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/04/2015 tarihli ve 2014/695 esas, 2015/478 sayılı kararıyla TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve 6545 sayılı Kanunla değişik 5320 sayılı Kanunun geçici 7. maddesinin 2. fıkrası uyarınca TCK’nın 191. maddesi kapsamında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin 17/04/2015 tarihinde kesinleştiği,
2- Daha sonra sanığın 11/11/2016 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı yapılan soruşturma sonucunda TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca kamu davasının açılmasının ertelenmesine karar verildiği, ancak erteleme süresi zarfında 07/06/2017 tarihinde yeniden uyuşturucu madde kullandığı iddiasıyla yeni bir soruşturma başlatılması üzerine erteleme kararı kaldırılarak kamu davası açıldığı,
Yapılan yargılama sonucunda, İstanbul 32. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/07/2018 tarihli ve 2017/576 esas, 2018/384 sayılı kararıyla TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, 51. maddesi gereğince cezasının ertelenmesine, İstanbul (kapatılan) 76. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/04/2015 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının açıklanması için ihbarda bulunulmasına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeden kesinleştiği,
3- Mahkeme tarafından denetim süresi içinde suç işlendiği yönünde ihbarda bulunulması üzerine İstanbul (kapatılan) 76. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/04/2015 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının açıklandığı ve İstanbul 35. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/02/2019 tarihli ve 2018/641 esas, 2019/151 sayılı kararıyla sanığın 12/11/2013 tarihli ilk suç yönünden TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca gereğince 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği,
Bu hükme karşı istinaf yoluna başvurulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 12/02/2019 tarihli ve 2018/641 esas, 2019/151 sayılı kararıyla istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilerek hükmün kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Dosya kapsamına göre, her ne kadar Mahkemesince sanığın mahkumiyetine karar verilmiş ise de, daha önce sanık hakkında atılı suçtan İstanbul 76. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/04/2015 tarihli ve 2014/695 esas, 2015/478 sayılı kararı ile 6545 sayılı Kanun ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un 7/2. maddesi gereğince verilen zorunlu hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bulunduğu, dosyaya konu 11/11/2016 tarihli suçun ise anılan kararın ihlali mahiyetinde olduğu ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılamayacağından cihetle sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, İstanbul 32. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/07/2018 tarihli ve 2017/576 esas, 2018/384 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
İncelenen dosyada 12/11/2013 tarihli ilk suça ilişkin olarak yapılan yargılama sonucunda, İstanbul (kapatılan) 76. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/04/2015 tarihli kararıyla, 6545 sayılı Kanunla değişik 5320 sayılı Kanunun geçici 7. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında,
Bu kararın 17/04/2015 tarihinde kesinleşmesinden sonra 5 yıllık denetim süresi içinde işlendiği iddia edilen 11/11/2016 tarihli ikinci suçun, 6545 sayılı Kanunla değişik TCK’nın 191/5. maddesi gereğince “ihlal” niteliğinde olup olmadığına ve buna bağlı olarak da hükmün açıklanıp açıklanmayacağına karar verilebilmesi için, ilk suça ilişkin olarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen dosyaya birleştirme talepli ihbarda bulunularak, bu davanın derdest hale gelmesi sağlandıktan sonra, ikinci suça ilişkin davanın ilk suça ilişkin dava ile birleştirilmesine karar verilmesi gerektiği,
Bununla birlikte, somut olayda ikinci suça ilişkin mahkûmiyet hükmünün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleşmesi üzerine, ilk suça ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının açıklandığı ve bu suça ilişkin mahkûmiyet hükmünün istinaf incelemesi sonucunda kesinleştiği anlaşıldığından, bu aşamada artık birleştirme imkanı kalmadığı ve 11/11/2016 tarihli ikinci suç bakımından 6545 sayılı Kanunla değişik TCK’nın 191/5. maddesi uyarınca ayrı bir soruşturma ve kovuşturma yapılma yasağı bulunması nedeniyle davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği anlaşılmış olup, kanun yararına bozma talebi yerindedir.
Ayrıca, bu duruma göre 11/11/2016 tarihli ikinci suça ilişkin olarak davanın düşürülmesinin gerekmesi nedeniyle, daha önce bu suç bakımından verilmiş olan kamu davasının açılmasının ertelenmesine kararının ihlali niteliğinde olan 07/06/2017 tarihli suç bakımından ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılma yasağı ortadan kalkmış olacağından, 07/06/2017 tarihli suça ilişkin gerekli soruşturmanın İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılması mümkün görülmüştür.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre; 11/11/2016 tarihli ikinci suça ilişkin olarak sanığın mahkûmiyetine ilişkin İstanbul 32. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/07/2018 tarihli ve 2017/576 esas, 2018/384 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak, 223/8. maddesi uyarınca kamu davasının DÜŞMESİNE, dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 02.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.