MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.01.2007 tarih ve 2007/3-9 Esas - 2007/18 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere; 5271 sayılı CMK"nin 232/6 ve 34/2. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesine göre kararda başvurulacak kanun yolu, süresi, mercii ve şekli kuşkuya yer vermeyecek biçimde açıkça gösterilmesi gerektiği halde, sanığın yüzüne karşı verilen hükümde, temyiz süresinin "tefhim ve tebliğden itibaren” başlayacağı belirtilerek yanıltılması nedeniyle bir haftalık süreden sonra yapılan sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanık hakkında seçimlik 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi uyarınca 4 ay hapis cezası verilip, TCK"nin 62/1. maddesi uyarınca takdiren (1/6) oranında indirim yapılırken "3 ay 10 gün hapis cezası" verilmesi gerekirken, yazılı şekilde "3 ay 10 gün adli para cezası" ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle çelişki oluşturulması,
2) Sanık hakkında Banaz Asliye Ceza Mahkemesinin 09.03.2010 tarih ve 2009/502 Esas - 2010/109 Karar sayılı ilamı ile verilen 1.100 - TL adli para cezası tekerrür esas alınmış ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.05.2012 tarih ve 2012/13-276 Esas - 2012/202 Karar sayılı kararında ayrıntılı olarak belirtildiği üzere; karar tarihinin 01.06.2005 – 07.10.2010 tarihleri arasında olması halinde doğrudan verilen gün karşılığı veya hapisten çevrilen 2.000.- TL"ye kadar tüm adli para cezalarının kesin nitelikte olduğu ve kesin nitelikli adli para cezalarının tekerrüre esas alınamayacağı gibi, sanığa verilen sonuç cezanın adli para cezası olması nedeniyle TCK"nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde anılan ilamın tekerrür uygulamasına esas alınması,
3) Kabule göre, sanığa verilen sonuç cezanın adli para cezası olması nedeniyle TCK"nin 53. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ile üst Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 05.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.