MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, 09.11.2009 tarihinde davalı işveren nezdinde balıkçı olarak çalışmaya başladığını, fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle 03.09.2014 tarihinde iş akdini İş Kanunu"nun 24/2-e maddesi uyarınca haklı sebeplerle feshettiğini, işyerinde ulusal bayram genel tatil günlerinde de çalışılmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde, dava konusu alacakların zamanaşımına uğradığını, davalıya ait işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, nadiren gerçekleşen fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil çalışmaları karşılığı ücret alacaklarının bordrolara yansıtılarak ödendiğini, feshin bu nedenle haksız olduğunu beyanla, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının iş sözleşmesini haklı sebeple feshedip feshetmediği noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 24.maddesinin 2. fıkrasının (e) alt bendine göre, işveren tarafından işçinin ücreti kanun hükümleri veya sözleşme şartlarına uygun olarak hesap edilmez veya ödenmezse, işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple fesih hakkı bulunmaktadır. Davacının fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti yahut ulusal bayram ve genel tatil ücreti ücret kapsamında değerlendirilmelidir. Bu ücretlerin ödenmemesi halinde de işçinin haklı fesih imkanı bulunduğu kabul edilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta davacı fazla çalışma ücretinin ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini feshettiğini ileri sürmüş, mahkemece davacının fazla çalışma alacağı bulunmadığı, bu itibarla haklı sebebin varlığının ispatlanamadığı gerekçesiyle kıdem tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir. Ne var ki, dosya kapsamına göre davacının ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı ve bu çalışmalara ait ücretlerin işverence ödenmediği anlaşılmaktadır. Davacı tarafından davalıya gönderilen ihtarnamede fazla çalışma ücretinin ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini feshedildiği belirtilmiş ise de, ihtarnamede aynı zamanda ücret alacaklarının ödenememesi sebiyle fesih nedeni olarak 4857 sayılı İş Kanunun 24. maddesi 2/e fıkrasına da dayanılmıştır. Bu durumda davacının işyerinde fazla çalışma yaptığına yönelik iddiasının,ulusal bayram genel tatil günlerindeki çalışmaları da kapsadığı kabul edilmelidir. Nitekim anılan günlerdeki çalışmalar da nitelik itibariyle fazla çalışmadır. Kaldı ki, davacı tarafından temyiz sebebi yapılmamış olmakla birlikte, fazla çalışma alacağı hesabı konusundaki bilirkişi raporunun da dosya kapsamı ile uyumlu olmadığı, zira günlük 9 saatlik çalışma süresinden 1 saat ara dinlenme süresinin mahsubu gerektiği halde hatalı olarak 1,5 saatin mahsup edildiği, dosya kapsamına göre davacının davalı işyerinde fazla çalışma yaptığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece davacının ödenmeyen ulusal bayram ve genel tatil ücret alacağı hüküm altına alındığına göre, feshin haklı bir sebebe dayandığının davacı tarafından ispat edildiği açıktır. Mahkemece bu yön gözetilmeden yazılı gerekçe ile davacının kıdem tazminatı talebinin reddine karar verilmesi yerinde değildir. Temyiz edilen kararın açıklanan sebeplerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.