Danıştay 4. Daire 2022/1545 Esas 2022/2745 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/1545
Karar No : 2022/2745


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Metal İnşaat Hırdavat ve Nakliye Sanayi Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, komisyon geliri karşılığında sahte fatura düzenlediğinden bahisle takdir komisyonu kararına istinaden tarh edilen 2013/ 1 ila 12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı hakkında tanzim edilen vergi tekniği raporundaki tespitleri, mükellefin sahte fatura düzenlediği hususunu açık ve somut olarak ortaya koymaya yeterli olmadığından, eksik inceleme ve varsayıma dayanılarak yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Davalı idare tarafından, davacı adına yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı, temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinin (B) fıkrasında, vergilendirmede, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, gerçek mahiyetin, yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia edene ait olduğu düzenlenmiş; 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış; 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
Davacı hakkında düzenlenen ... tarih ve ... sayılı Vergi Tekniği Raporunda; davacının çimento, alçı kireç, harç, mozaik vb. İnşaat malzemeleri toptan ticareti ile iştigal etmek üzere 01/06/2012 tarihinde mükellefiyet tesis ettirdiği, 07/06/2012 tarihinde yapılan yoklamada, iş yerinde; ofis malzemeleri ve 25 adet ürün standı bulunduğu ve işyerinin yaklaşık 100 m² civarında olduğu, çalışanı bulunmadığı, herhangi bir emtiasının bulunmadığı, depo, şubesinin bulunmadığı, kurumun faal olması nedeniyle müfettişlikçe mükellef kurumun bilinen işyeri adresine detaylı yoklama yapılması amacıyla Maslak Vergi Dairesi Müdürlüğüne belge isteme yazısı gönderildiği, yazıya gönderilen cevabi yazıda "ilgili adrese 29/08/2014 gidildiği ve işyerinin kapalı olması sebebiyle görüşme mektubu bırakıldığı daha sonra tekrar, 09/09/2014 tarihinde ilgili adrese yeniden gidildiği ve işyerinin kapalı olması sebebiyle gerekli tespitlerin yapılamadığı, çevre esnaf tarafından da ilgili adreste hangi firmanın faaliyette olduğunun bilinmediği"nin bildirildiği, kurumun 20/03/2014 tarihi itibariyle 5510 sayılı kanun kapsamına alındığı ve 20/03/2014 tarihinden itibaren sadece bir çalışanın olduğu, kurumun kuruluş tarihinden itibaren 2014/11 dönemine kadar yaklaşık 29 aylık bir periyotta ulaşmış olduğu toplam satış tutarının 19.722.967,00.-TL olduğu, ancak kurumun belirtilen satış tutarlarına ulaşması için gerekli organizasyon ve donanıma sahip olmadığı, kuruma işyeri adresinde defter ve belge isteme yazısının tebliğ edildiği, ancak 2012 takvim yılına ilişkin olarak satış belgeleri dışında, yasal defterler ile belgelerinin ibraz edilmediği, 2014 hesap dönemine ilişkin olarak, kurumun 05/12/2014 tarihinde ek defter (yevmiye, kebir, envanter) tasdiki yaptırdığı ve ibraz ettiği ancak defterlerin tutulmadığı, kurumun 2012 vergilendirme dönemi itibariyle toplam 166.789,32 TL vergi dairesine borcu bulunduğu, Ba formuyla 2012 yılında 568.851,00 TL, 2013 yılında 8.550,365,00 TL ve 2014 yılında 7.395.403,00 TL mal alışı beyan ettiği, buna karşılık mükellefe Bs formuyla satış beyan edenlerin 2012 yılında 568.851,00 TL, 2013 yılında 6.373,255,00 TL ve 2014 yılında 3.543.154,00 TL beyan ettikleri, mükellefin Bs formuyla 2012 yılında 2.108.992,00 TL, 2013 yılında 10.158.994,00 TL ve 2014 yılında 7.454,981,00 TL mal satışı beyan ettiği, buna rağmen mükelleften Ba formuyla mal alışı bildirenlerin 2012 yılında 1.728.548,00 TL, 2013 yılında 9.458.559,00 TL ve 2014 yılında 6.708,806,00 TL alış beyan ettikleri, kurumun alım yaptığını bildirdiği firmaların bir kısmı hakkında sahte belge düzenlemekten dolayı vergi tekniği raporları bulunduğu ve bir kısmının sahte belge düzenleme ihtimali nedeniyle (karşıt tespitte mal ve hizmet satışında bulunmadığı) özel esaslara alındığı ve anılan mükelleften gerçek bir ticari faaliyet olmadan, komisyon karşılığı sahte fatura düzenleme işi yaptığı ve mükellef kurumun kuruluş tarihinden itibaren düzenlemiş olduğu tüm faturaların sahte fatura olarak dikkate alınması gerektiği tespitlerine yer verilmiştir.
Yukarıda belirtilen tespitlerin birlikte değerlendirilmesinden, çalışanının olmaması emtiasının bulunmaması, beyan edilen hasılatı elde edebilecek ticari kapasitesinin olmaması, mal/hizmet alışı yapılan mükelleflerin büyük bir kısmı hakkında sahte belge düzenlemekten dolayı vergi tekniği raporu bulunması, şirketin defterleri ile belgelerinin bir kısmını ibraz etmemesi, ibraz edilen defterlerin boş olması karşısında, davacı şirket tarafından düzenlenen faturaların komisyon karşılığında düzenlenen belgeler olduğu sonucuna varılmış olup matrahın bulunuşu yönünden bir karar verilmesi gerekirken aksi yöndeki Vergi Dava Dairesi kararında hukuki isabet görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 20/04/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.