6563 sayılı Elektronik Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanunu"na muhalefet eyleminden dolayı kabahatli ... hakkında, anılan Kanun’un 5/1-a,b, 6/1 ve 8/2 maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası idarî para cezası ile cezalandırılmasına dair ..."nün 26/12/2017 tarihli ve 255 sayılı idarî yaptırım kararına yönelik başvurunun reddine ilişkin Adana 4. Sulh Ceza Hâkimliğinin 18/06/2018 tarihli ve 2018/818 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 25/10/2018 gün ve 94660652-105-01-12234-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/11/2018 gün ve 2018/87825 sayılı ihbarnamesi ile Daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
6563 sayılı Kanun"un 5. maddesinin, “a) Ticari iletişimin ve bu iletişimin adına yapıldığı gerçek ya da tüzel kişinin açıkça belirlenebilir olmasını sağlayan bilgiler sunulmalıdır. b) İndirim ve hediye gibi promosyonlar ile promosyon amaçlı yarışma veya oyunların bu niteliği açıkça belirlenebilmeli, bunlara katılımın ve bunlardan faydalanmanın şartlarına kolayca ulaşılabilmeli ve bu şartlar açık ve şüpheye yer bırakmayacak şekilde anlaşılır olmalıdır.” 6/1. maddesinin, “Ticari elektronik iletiler, alıcılara ancak önceden onayları alınmak kaydıyla gönderilebilir. Bu onay, yazılı olarak veya her türlü elektronik iletişim araçlarıyla alınabilir. Kendisiyle iletişime geçilmesi amacıyla alıcının iletişim bilgilerini vermesi hâlinde, temin edilen mal veya hizmetlere ilişkin değişiklik, kullanım ve bakıma yönelik ticari elektronik iletiler için ayrıca onay alınmaz.” 8/2. maddesinin, “Hizmet sağlayıcı ret bildiriminin, elektronik iletişim araçlarıyla kolay ve ücretsiz olarak  iletilmesini sağlamakla ve gönderdiği iletide buna ilişkin gerekli bilgileri sunmakla yükümlüdür.” şeklinde düzenlenmiş olması dikkate alındığında, kabahatli tarafından gönderildiği iddia edilen mesaj içeriklerinin şikayetçi kişiden bir örneğinin temin edilerek yukarıda belirtilen maddelere uygun olarak gönderilip gönderilmediğinin tespit edilmesi, ayrıca kabahatlinin itiraz dilekçesinde belirttiği ve söz konusu mesajın kendisi tarafından gönderilmediği, distrübitörlük anlaşması yaptığı Doğ-Kon iletişim, inş. Tem. Taş. Elek. Tic. ve San. Ltd. Şti. tarafından gönderildiğini beyan etmesi ve distrübitörlük anlaşmasının bir örneğini dosyaya sunması karşısında, mesajın kim tarafından ve anılan Kanun uyarınca usulüne uygun olarak gönderilip gönderilmediği hususu araştırılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesinde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Olağanüstü kanun yolu olan ve öğretide “olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan kanun yararına bozmanın amacı hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen kararların Yargıtay’ca incelenmesini, buna bağlı olarak da kanunların uygulanmasında ülke sathında birliğe ulaşmak, hakim veya mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıkları toplum ve birey açısından hukuk yararına gidermektir.

Olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma müessesesinin konusunu oluşturabilecek kanuna aykırılık halleri, olağan kanun yolu olan temyiz nedenlerine göre dar ve kısıtlı tutulduğunda kesin hükmün otoritesi korunmuş olur.
26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve bu karar esas alınmak suretiyle verilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Özel Dairelerin süreklilik arz eden kararlarında belirtildiği üzere, kabul edip etmemenin hakim veya mahkemenin takdirine bağlı olduğu istekler hakkında verilen kararlar ile kanıtların değerlendirilmesine ve şahsi hakka ilişkin kararlar kanun yararına bozma konusu olamaz.
Mahkemece kanun yararına bozma isteminde ileri sürülen nedenler yönünden dosya kapsamında tüm deliller tartışılıp takdir edilmek suretiyle karar verildiği ve delil takdiri yapılarak verilen kararlar aleyhine kanun yararına bozma yoluna gidilemeyeceğinden;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 10/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.