MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nun 81/1, 35, 62, 53/1. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in, mağdur ...’a yönelik eyleminin sübutu kabul, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin delillerin yetersiz olduğuna, yasal savunmaya yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
1-) Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, sanık ve mağdurun çocukluktan bu yana arkadaş oldukları, aralarında öldürmeyi gerektirir bir husumetin bulunmadığı, olay günü katıldıkları düğünde sanığın alkollü olan mağduru, bıçakla sağ boyun yanda cilt kesisi (deriye nafiz) oluşturacak ve karın sol üst tarafından batına nafiz ve ince bağırsakların dışarı çıkmasına ve yaşamsal tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaraladığı, engel bir durum olmamasına rağmen kendiliğinden eylemine son verdiği olayda; sanığın ortaya çıkan kastının kasten yaralamaya yönelik olduğu anlaşılmakla, yaranın niteliğiyle meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı, TCK.nun 61. maddesindeki ölçütler gözetilerek kasten yaralama suçundan üst sınıra yakın şekilde ceza tayiniyle hüküm kurulması yerine, yanılgılı değerlendirme ile öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
2-) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören TCK"nun 35. maddesi ile uygulama yapıldığı sırada meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 9 yıl hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK"nun 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 11/10/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.